Όταν έχεις ΚΑΛούς ΣυνΑΔΕΛΦΟΥς...

Τελειώνω την "τριλογία" με την "εκδίκηση των απανωτών αναρρωτικών". Όπως έχω ήδη αναφέρει, είμαι καθηγήτρια Πληροφορικής στο Εσπερινό Γυμνάσιο-Λύκειο Αργοστολίου. Ένα σχολείο όπου Έλληνες, Αλβανοί και Ρομά - παπάδες, ροκάδες και γιαγιάδες - "πιτσιρικάδες" από 14-60 συνυπάρχουν και μαθαίνουν σε ένα περιβάλλον που τους αγκαλιάζει όλους χωρίς διακρίσεις. Έγραψα σχετικό άρθρο στα αγγλικά που ενθουσίασε την αρχισυντάκτρια του Ευρωπαϊκού online περιοδικού cafebabel (ευχαριστώ φίλη μου Α.Μ. που μου "γνώρισες" το εξαιρετικό αυτό site!) και δημοσιεύτηκε στις 09/07/2012 μεταφρασμένο σε 4 γλώσσες. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Ουδέποτε στα 8 χρόνια λειτουργίας του σχολείου μας είχαμε το παραμικρό πρόβλημα συνεννόησης μέσα στο Σύλλογο. Είμαστε δηλαδή όλοι καλοί συνάδελφοι. Μέχρι που εμφανίστηκε η "κυρία αναρρωτική". Οι "γνώστες" του θέματος θα αποκρυπτογραφήσουν αμέσως τον τίτλο και θα καταλάβουν για ποια μιλάω, ούτως ή άλλως δεν έχει σημασία το όνομα... να όμως, που "κόλλησε" μια χαρά;-) Δεν θα κουραστώ να γράφω "πρωτότυπο" κείμενο, θα κάνω ένα απλό copy-paste του κειμένου που κατέθεσα στη Διεύθυνση Β'/θμιας Εκπ/σης Κεφ/νιάς & Ιθάκης ως μάρτυρας στη διαδικασία προανάκρισης της καταγγελίας που έκανε η εν λόγω κυρία εναντίον του Διευθυντή μας. Τι της έκανε; Μα φυσικά, κάτι αδιανόητο για τα ελληνικά δεδομένα: ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗ ΣΥΝΕΧΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗ "ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ". Και πάντα - ω τυχαίο! - κολλητά με αργίες και γιορτές. Είχαμε φτάσει σε σημείο να έχουμε βγάλει ειδικό ωρολόγιο πρόγραμμα για όταν έλειπε (σχεδόν πάντα δλδ) ώστε να καλύπτουμε τα κενά και να μην ταλαιπωρούνται οι μαθητές. Τα ονόματα έχουν αντικατασταθεί με αρχικά για ευνόητους λόγους. Όποιος το διαβάσει και θελήσει να μεταβιβάσει το σύνδεσμο στο ΥΠΕΠΘ... ωχ συγγνώμη στο ΥΠΔΒΜΘ... φτου, στο ΥΠΘΠΑ, ελεύθερα. Εγώ αρκετά ασχολήθηκα: αρκετό πολύτιμο παραγωγικό χρόνο έχασα με την υπόθεση αυτή, η οποία είναι μια "μικρογραφία" όλων των άδικων, αναξιοκρατικών και εξοργιστικά παρανοϊκών φαινομένων που βιώνουμε κάθε στιγμή της ζωής μας στην πανέμορφη αυτή χώρα, που ΑΛΛΟΙ κατέστρεψαν και άλλοι συνέργησαν με τη σιωπή και την ανοχή τους. Αλλά όχι πια. Τεσπα, μην το κουράζω, πάμε: ΚΑΤΑΘΕΣΗ Ονομάζομαι Ασημίνα Θεοφιλάτου, είμαι απόφοιτος του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχ/κών & Τεχνολογίας Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής Παν/μίου Πατρών, και το 2006 διορίστηκα ως εκπαιδευτικός ΠΕ19 (Πληροφορικής ΑΕΙ) στο Εσπερινό Γυμνάσιο Αργοστολίου – Τάξεις Λυκείου. Οργανική θέση κατέχω στο ίδιο σχολείο από το 2007. Το έργο εμού και των μαθητών μου στο Σχολείο είναι γνωστό όχι μόνο στα στενά όρια του νησιού μας, ούτε μόνο στην Ελλάδα. Το έργο μας παρουσιάστηκε σε αφίσα σε εκπαιδευτικό συνέδριο στις Βρυξέλλες όπου μάλιστα απέσπασε το πρώτο βραβείο (Μάιος 2011), και στη συνέχεια παρουσιάστηκε και στην Πράγα σε άλλη εκπαιδευτική συνάντηση υπό την αιγίδα και αυτή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Όλα αυτά και πολλά ακόμη συνοψίζονται στο λήμμα «Εσπερινό Γυμνάσιο Αργοστολίου» στην ελληνική Wikipedia, είμαστε από τα λίγα σχολεία που καλύπτουμε τα αυστηρά κριτήρια εγκυκλοπαιδικότητας της παγκοσμίου εμβέλειας Διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας. Μάλιστα, το εγχειρίδιο που έγραψα για τους σκοπούς της γραπτής εργασίας στο μάθημα της Πληροφορικής – έχουμε συνεισφέρει πάνω από 50 λήμματα και 200 φωτογραφίες στη Wikipedia – υιοθετήθηκε (αφιλοκερδώς εννοείται εκ μέρους μου) από την πρωτοβουλία του Υπουργείου «2011: Έτος Ψηφιακής Εγκυκλοπαίδειας» και αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί σε 10.000 αντίτυπα σε όλη την Ελλάδα, με το όνομά μου, ονόματα μαθητών μου και φυσικά το όνομα του σχολείου, ενώ το οπισθόφυλλο φέρει τα λογότυπα και επίσημα των συνεργαζόμενων φορέων (ΔΕΣ ΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΑ 2.0, grnet, Ψηφιακή Ελλάδα, ΕΣΠΑ 2007-2013, Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης, ΕΕΛ/ΛΑΚ, και με την ευκαιρία καταθέτω δυο αντίτυπα του εντύπου αυτού μαζί με την κατάθεσή μου: η ελληνική Wikipedia χρειάζεται τη συνεισφορά όλων μας και ιδιαίτερα των εκπαιδευτικών για να εξελιχθεί σε μέγεθος και εγκυρότητα και να γίνει επιτέλους συγκρίσιμη με τις αντίστοιχες εκδόσεις των άλλων χωρών του κόσμου). Είμαι βέβαιη ότι το όνομά μου και το Εσπερινό Γυμνάσιο Αργοστολίου είναι γνωστά στο ΥΠΔΒΜ, εφόσον για να λάβει έγκριση το εν λόγω έντυπο ώστε να κυκλοφορήσει με το επίσημα του Υπουργείου το δίχως άλλο αναγνώστηκε από τον αντίστοιχο αρμόδιο. Πάντως δεν έγινε μαζί μας καμία επικοινωνία, είτε για επαλήθευση των προσώπων/γραφομένων, είτε απλά για έπαινο στην αξιόλογη προσπάθεια και ίσως ευχαριστία για τη δωρεάν παραχώρηση του υλικού. Και τώρα καλούμαι από το ίδιο Υπουργείο (από όσα γνωρίζω, η κατάθεση της καταγγελίας έγινε απευθείας στο γραφείο του Αναπληρωτή Υπουργού, κατόπιν παραπέμφθηκε στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Ιονίων Νήσων και από εκεί στη Διεύθυνση Β’βάθμιας Εκπ/σης Κεφ/νιάς & Ιθάκης, αν και έχω την εντύπωση πως η διοικητικά ορθή διαδικασία είναι η ακριβώς αντίστροφη) να καταθέσω ως μάρτυρας και εμμέσως κατηγορούμενη στην διαδικασία προανάκρισης για την καταγγελία που κατέθεσε εναντίον μας η κα Ε.K. Το δε «έδαφος» πάνω στο οποίο καλούμαι να απολογηθώ – από όσα μπορώ να φανταστώ – έχει να κάνει με τις απουσίες των μαθητών στο μάθημα του Project (το οποίο ανέλαβα εγώ για το διδακτ. έτος 2011-12), τη συμπερίληψη στην ομάδα Project τής μαθήτριας Γ.Σ. και το ρόλο που έπαιξα στη σχολική μονάδα κατά την απουσία του Διευθυντή του σχολείου μας όταν νοσηλεύτηκε για οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Σχετικά με τις απουσίες: Παραπάνω έκανα μια σύντομη αναφορά στο εκπαιδευτικό μου έργο τα τελευταία 6 χρόνια. Η οργάνωση, σχεδίαση, έρευνα, εκτέλεση και παρουσίαση των εργασιών αυτών απαιτεί δυο πράγματα: χρόνο και όρεξη, τόσο εκ μέρους του εκπαιδευτικού, όσο και εκ μέρους των μαθητών. Οπότε πρώτον, οι εργασίες αυτές ήταν τόσο «απαιτητικές», ώστε «δεν θα έβγαιναν» αν οι μαθητές σημείωναν απουσίες, και αυτό το τόνιζα πάντα από την αρχή του Τετραμήνου. Δεύτερον, ήταν τόσο μεγάλη η κινητοποίηση και ο ενθουσιασμός των μαθητών, που πολύ συχνά έφταναν κατακόκκινοι και καταϊδρωμένοι στο δικό μου μάθημα προκειμένου να «βγει» η δουλειά και στη συνέχεια συχνά έφευγαν από το σχολείο για να ξεκουραστούν. Θα αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα, τον μαθητή Κ.Τ. στην Α’ Λυκείου κατά το σχολ. έτος 2009-10, ο οποίος δεν έχασε ούτε ένα δικό μου μάθημα (το μάθημα της Τεχνολογίας, ο «προκάτοχος» κατ’εμέ της ερευνητικής εργασίας, αφού την ίδια μεθοδολογία εφάρμοζα) και συμμετείχε και στην παρουσίαση της εργασίας μας στο 4ο Εθνικό Συνέδριο για τις ΑΠΕ στο Μέγαρο Αθηνών το Μάιο του 2010 (υπό την αιγίδα του ΠτΔ Κάρολου Παπούλια και το μοναδικό σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με παρουσίαση στο συνέδριο, ανάμεσα σε επίσημους κυβερνητικούς, οικονομικούς και επιστημονικούς φορείς). Ο μαθητής αυτός στη συνέχεια απορρίφθηκε από απουσίες τις δυο επόμενες σχολικές χρονιές (2010-11, 2011-12). Ο λόγος που αναφέρω το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι για να τονίσω την απήχηση που έχει στους μαθητές η εκπαιδευτική μου προσέγγιση στη διδασκαλία (Inquiry Based Learning, πρόκειται για την τελευταία τάση στη μάθηση που συζητείται σε συνέδρια σε ολόκληρη την Ευρώπη, βάσει της οποίας η σκυτάλη παραδίδεται στο μαθητή για να θέσει ερωτήματα, να ερευνήσει, να καταλήξει σε συμπεράσματα και να τα παρουσιάσει, μια πολύ πιο δημιουργική και γόνιμη διαδικασία από την καθιερωμένη μέθοδο της αποστήθισης). Οι μαθητές κατά κανόνα λοιπόν δεν απουσιάζουν από τα δικά μου μαθήματα, και όταν απουσιάζουν, σημειώνονται κανονικότατα οι απουσίες τους. Για τη δε φετινή σχολική χρονιά 2011-12, οι μαθητές όχι μόνο ήταν παρόντες στα μαθήματά μου, αλλά τρεις φορές χρειάστηκε να συναντηθούν οι μαθητές είτε μαζί μου (συνεντεύξεις Skype από εργ/ριο Πληροφορικής στις 17:00 που βόλευε τα στελέχη των εταιριών που μας έδιναν τη συνέντευξη) είτε μόνοι τους (συνέντευξη επιτόπου του Διευθυντή του Συνεταιρισμού Ρομπόλας σε 2 μαθητές μου) ΕΚΤΟΣ του σχολικού ωραρίου, δηλαδή υπερωριακά για εμένα (χωρίς καμία αξίωση για αποζημίωση φυσικά) και κατά υπέρβαση των υποχρεώσεων των μαθητών. Για το δε «τελικό προϊόν» της ομαδικής αυτής εργασίας έχει ήδη γίνει δημοσίευση στο ειδησεογραφικό portal Kefaloniapress και συζητείται η δημοσίευση σε ευρωπαϊκό site υπό την αιγίδα της Ε.Ε. Αυτά όμως δεν τα γνωρίζει η κα. Ε.Κ., γιατί από το Μάρτιο λείπει από το σχολείο μας χωρίς να γνωρίζει ουδείς πού βρίσκεται, μιας και ο φάκελός της έχει να ενημερωθεί από τότε. Για τη μαθήτρια Γ.Σ.: Αν δεν είχα συμπεριλάβει τη μαθήτρια Γ.Σ. στην ομάδα του Project θα είχε κάθε δίκιο να διαμαρτύρεται η κα. Ε.Κ., αφού η πράξη συντάχθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2011 (καθυστερημένα μεν λόγω της σύγχυσης που επικρατούσε με την πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος ερευνητικών εργασιών, αλλά εις γνώση της υπευθύνου Σχολ. Συμβούλου, υπάρχουν e-mail με ημ/νίες που το πιστοποιούν). Η εν λόγω μαθήτρια λοιπόν στα μέσα Νοεμβρίου ανήκε σαφώς στο μαθητικό δυναμικό του σχολείου, και δεν είχε συγκεντρώσει ακόμη τον αριθμό απουσιών που θα την καθιστούσαν απορριπτέα. Την έγραψα στην ομάδα επειδή όφειλα να την προστατέψω από το ενδεχόμενο να μην μπορεί να λάβει βαθμό Τετραμήνου στην περίπτωση που αποφάσιζε να γίνει πιο συνεπής στις μαθητικές της υποχρεώσεις. Μια καθηγήτρια όπως η κα. Ε.Κ. – η οποία υποστηρίζει τους μαθητές και τους ενθαρρύνει στη μάθηση και στην πρόοδο – θα έπρεπε να επικροτήσει την ενέργειά μου αυτή, και όχι να την καταγγείλει, αφού πέρα από τον παιδαγωγικό της χαρακτήρα (να δώσουμε στη μαθήτρια την ευκαιρία να αναθεωρήσει και να προσέλθει στα μαθήματα), ήταν και καθ’όλα νόμιμη κατά τη στιγμή που συντάχθηκε το πρακτικό. Αν δεν την είχα συμπεριλάβει, η ενέργειά μου αυτή θα μπορούσε πολύ σωστά να εκληφθεί τόσο ως αντιπαιδαγωγική, όσο και ως παράνομη, και θα είχε κάθε δίκιο όποιος αποφάσιζε να με διώξει σχετικά. Τελικά δυστυχώς η Γ.Σ. δεν παρακολούθησε το μάθημά μου, με συνέπεια σαφώς να μην λάβει βαθμό Τετραμήνου (όπως και άλλοι δυο μαθητές άλλωστε, που επίσης δεν παρακολούθησαν επαρκώς), ενώ στα τελικά αποτελέσματα απορρίφθηκε λόγω ανεπαρκούς φοίτησης. Για το ρόλο μου κατά την απουσία του Διευθυντή: Η κα. Ε.Κ. με κατηγόρησε ότι για τις δυο εβδομάδες που έλειψε ο Διευθυντής, ανέλαβα παράνομα και αυθαίρετα το ρόλο της Αναπληρώτριας Διευθύντριας. Αυτό είναι εντελώς ψευδές: Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Σχολείου μας είναι η κα. Κ.Μ., με Πράξη του Συλλόγου. Ουδέποτε αμφισβήτησα τη θέση της κας. Κ.Μ., τουναντίον την εξυπηρέτησα στα καθήκοντά της: η κα. Κ.Μ. μένει σε χωριό 15 χλμ. από το Αργοστόλι, και δεν υπήρχε απολύτως κανένας λόγος να ταλαιπωρείται για να προσέλθει μισή ώρα νωρίτερα στο σχολείο ώστε να ανοίξει το γραφείο και τις αίθουσες. Προθυμοποιήθηκα να αναλάβω εγώ το ρόλο αυτό – δηλαδή το «άνοιγμα» και το «κλείσιμο» του σχολείου – μιας και μένω στο Αργοστόλι και ήταν πολύ πιο εύκολο για μένα. Κανένας άλλος από το Σύλλογο δε διαμαρτυρήθηκε για τη συνεννόησή μας αυτή, μάλιστα ανακουφίστηκαν που βρέθηκε λύση ώστε να μην ταλαιπωρείται η αγαπητή συνάδελφος κα. Κ.Μ. Μόνο η κα. Ε.Κ. θεώρησε ότι «παρακάμπτω» την ίδια, που ως παλαιότερη, θα έπρεπε αυτή να είχε αναλάβει το ρόλο της υποδιευθύντριας. Δεν έλαβε υπόψη της όμως ότι ούτε εγώ, ούτε η ίδια είχαμε το δικαίωμα να αξιώσουμε το ρόλο αυτό. Υποδιευθύντρια ήταν και είναι η κα. Κ.Μ. Όταν λοιπόν μου ζήτησε η κα. Ε.Κ. να της δώσω ένα έντυπο για χορήγηση άδειας, λογικό ήταν να μη γνωρίζω πού βρίσκονται τα έντυπα αυτά, αφού δεν είναι αρμοδιότητά μου να γνωρίζω. Η κα. Κ.Μ. όμως που βεβαίως γνώριζε αλλά δεν ήταν παρούσα εκείνη τη στιγμή, χορήγησε το εν λόγω έντυπο σε άλλη συνάδελφο που της το ζήτησε σε άλλη στιγμή για τον ίδιο λόγο. Παραταύτα, και σε ένδειξη προθυμίας να εξυπηρετήσω την κα. Ε.Κ., χάριν της ιδιότητάς μου ως καθηγήτριας πληροφορικής και υπεύθυνης της μηχανοργάνωσης του γραφείου, της είπα ότι θα μπορούσα αργότερα να της εκτυπώσω μια πανομοιότυπη αίτηση από τον υπολογιστή. Η κα. Ε.Κ. όμως δεν είχε την υπομονή να τελειώσω τη δουλειά που είχα εκείνη τη στιγμή, και προτίμησε να απευθυνθεί στη Διεύθυνση Β’Βάθμιας για να καταθέσει την αίτηση, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την καθιερωμένη διαδικασία. Θεωρώ λοιπόν ότι οι κατηγορίες της είναι αβάσιμες και ως τέτοιες θα έπρεπε να έχουν εκληφθεί εξ’αρχής. Επιπλέον, η κατηγορία της κας. Ε.Κ. ότι ορίστηκα παράτυπα υποδιευθύντρια «για προφανείς λόγους» υπερβαίνει κάθε έννοια δεοντολογίας καθώς θίγει ευθέως την τιμή και την υπόληψή μου και αποτελεί ξεκάθαρη συκοφαντική δυσφήμιση, για την οποία επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματός μου. Κλείνοντας, θα ήθελα να σημειώσω ότι με όλα αυτά που γράφω παραπάνω για το εκπαιδευτικό έργο εμού και του Σχολείου μου δεν υπονοώ επ’ουδενί ότι θα όφειλε το Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Ιονίων Νήσων ή η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κεφαλονιάς & Ιθάκης να μας επαινέσει ή να μας επιβραβεύσει για τις αποδεδειγμένα αξιόλογες προσπάθειές μας: εμείς το καθήκον μας κάναμε και θα κάνουμε πάντα, ως ευσυνείδητοι, αφοσιωμένοι αλλά και καινοτόμοι εκπαιδευτικοί. Όμως θεωρώ απορίας άξιον πώς ελήφθη υπόψη καταγγελία η οποία υποβλήθηκε κατά τρόπο κατάφωρα αντίθετο με την προβλεπόμενη ιεραρχική διαδικασία. Όσο για την καταγγέλουσα συνάδελφο, θεωρώ ότι μας οφείλει ένα μεγάλο συγγνώμη για το διασυρμό εμού, του Συλλόγου των Καθηγητών και του Διευθυντή μας σε όλες τις κλίμακες της εκπαιδευτικής ιεραρχίας, μάλιστα με παράτυπη διαδικασία (από πάνω προς τα κάτω), πάνω σε εντελώς αβάσιμες κατηγορίες και ακόμη πιο αβάσιμα τεκμήρια. Να προσθέσω επίσης ότι οι ανθρωποώρες που κυριολεκτικά σπαταλήσαμε στη διαχείριση της υπόθεσης, θα μπορούσαν να είχαν διατεθεί σε γόνιμες και αποδοτικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες, όπου και αποδεδειγμένα όπως προαναφέρθηκε δεν θα πήγαιναν χαμένες. Παραμένω στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε συμπληρωματική κατάθεση ή διευκρίνιση. Με εκτίμηση, Ασημίνα Θεοφιλάτου Ηλ/γος Μηχ/κός & Τ.Υ. Π.Σ.Π.Π. Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Ε.Α.Π., Τμήμα «Γραφικές Τέχνες – Πολυμέσα» Εκπαιδευτικός ΠΕ19