Όνειρο... ή μήπως η πραγματικότητα;

Ξύπνησα ταραγμένη - προβληματισμένη - από ένα όνειρο. Ήμουν σε ένα μεγαλο διαμέρισμα, στο οποίο έμενα. Όμως εκτός από την οικογένειά μου, έμεναν εκεί στο ίδιο διαμέρισμα και άλλοι: ο πρώην άντρας μου, φίλοι, γνωστοί αλλά και άγνωστοι. Ακούω από ένα δωμάτιο που ήταν σαν αποθήκη θόρυβο, και σκέφτομαι "μπήκαν διαρρήκτες". Πάγωσα, βλέπω να μπαίνουν δυο τύποι, να μας ψεκάζουν όλους σε όλα τα δωμάτια και να μας δηλώνουν "δεν θα αφήσουν τίποτα". Άρχισαν να ξεστήνουν έπιπλα, να μαζεύουν πράγματα σε τσάντες, ενώ οι υπόλοιποι - ταραγμένοι μεν, αλλά ανίκανοι και απρόθυμοι να αντιδράσουν - συνεχίζαμε τις ζωές μας, άλλοι έβλεπαν τηλεόραση, άλλοι μαγειρεύανε (μάλιστα αναρωτήθηκα: "καλά, μήπως θα τους ΤΑΪΣΟΥΜΕ κιόλας;;;"). Εγώ μάλλον ήμουν η μόνη που δεν μπορούσε να αποδεχτεί την κατάσταση, και έψαχνα τρόπους να αναζητήσουμε βοήθεια. Κάνω νόημα απέναντι στη γειτόνισσα (η οποία στο όνειρο ήταν μια πραγματική γετόνισσά μου) ότι μπήκαν κλέφτες και να ειδοποιήσει την αστυνομία, μετά είπα στον πρώην άντρα μου να βρούμε κάποιοι τρόπο να βγούμε από το σπίτι και να φέρουμε την αστυνομία. Εκείνος με απέτρεψε, λέγοντας δεν είναι καλή ιδέα να κάνουμε κάτι τέτοιο, και να τους αφήσω να τα πάρουν. Κάποια στιγμή ανοίγουν μια σακούλα που είχε μέσα παιδικά ρούχα, κουβέρτες, σεντόνια, και τότε λέω στους κλέφτες "αυτά με χαρά μου να τα πάρετε. Μπορεί εσάς να μη σας αγαπώ καθόλου, αλλά έχετε μαζί σας και ένα παιδί και το παιδί το αγαπώ γιατί δεν ξέρει το κακό που κάνετε". Ήταν από τα όνειρα που έχουν διάρκεια, αυτά που έχεις την αίσθηση ότι κρατάνε ώρες... "ζωντανό" όνειρο, έγχρωμο... Η πρώτη μου σκέψη όταν ξύπνησα ήταν μήπως ήταν "προφητικό", μήπως είχαν μπει διαρρήκτες στο πατρικό μου. Άλλη σκέψη ήταν μήπως είχε σχέση με το γεγονός ότι αυτό το διάστημα ετοιμαζόμαστε σιγά-σιγά να επιστρέψουμε στο πατρικό: ξεστήνουμε παλιά έπιπλα για να μπουν τα πιο καινούργια από εδώ, το διαμέρισμα που νοικιάσαμε πριν 5 χρόνια... Τη στιγμή που έπινα τις πρώτες γουλιές καφέ μου ήρθε η ερμηνεία: μήπως αυτό που είδα στο όνειρό μου, δεν είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει στη χώρα μας;