Αντί προλόγου: Με τον τίτλο δεν δίνω κανένα εύσημο στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας, απλά επισημαίνω το γεγονός πως στο συγκεκριμένο θέμα οι διαδικασίες της ΕΤΕ διαπνέονται από την απόλυτη κοινή λογική που λέει το εξής: εφόσον ένα παιδί 15 ετών σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους είναι σε θέση να εργαστεί, είναι σε θέση μόνο του να ανοίξει ένα λογαριασμό για να εισπράξει τα χρήματά του!
------------------------------------------------------------------------------------
Η 15χρονη κόρη μου φέτος το καλοκαίρι αποφάσισε να εργαστεί. Ούτε την ενθάρρυνα, ούτε την αποθάρρυνα, το αποτέλεσμα ηταν να γνωρίσει από την πρώτη της εργασιακή εμπειρία τα zero-hour contracts.
Ωστόσο δεν είναι αυτό το θέμα της ανάρτησης: το θέμα μας είναι το άνοιγμα ενός λογαριασμού μισθοδοσίας για ανήλικο εργαζόμενο, με επιπλέον ιδιατερότητα ότι οι δύο γονείς είναι διαζευγμένοι με τη μητέρα να ασκεί την επιμέλεια και τους δύο από κοινού να ασκούν τη γονική μέριμνα.
Πρώτη κίνηση το τηλεφώνημα στο υποκατάστημα Αργοστολίου της Τράπεζας Πειραιώς για να ενημερωθώ σχετικά με τη διαδικασία. Με ενημερώνουν ότι πρέπει να προσέλθουν και οι δύο γονείς στο κατάστημα, ενημερώνω ότι έχω την επιμέλεια του παιδιού, εντάξει μου λένε ελάτε εσείς με το παιδί, τα έγγραφα που χρειάζονται είναι τα εξής:
1) δικαστική απόφαση διαζυγίου
2) βεβαίωση απόδοσης ΑΦΜ για το παιδί
3) ταυτότητα του παιδιού
4) λογαριασμός παρόχου ηλεκτρικής ενέργειας ή λογαριασμός ύδρευσης
5) λογαριασμός σταθερού τηλεφώνου
6) το έντυπο της πρόσληψης του παιδιού
Κλείνω το ραντεβού, παίρνει άδεια το παιδί από τη δουλειά του, βάζω άτομο να προσέχει την αδελφή μου που χρειάζεται φύλαξη 24/7 (λόγω ανοξικής εγκεφαλικής βλάβης, δείτε στον υπερσύνδεσμο τις σχετικές αναρτήσεις εδώ στο agrypnocoma), εκτυπώνω την δικαστική απόφαση που έχω αποθηκευμένη στον υπολογιστή μου όπως ακριβώς έκανα για την απόδοση ΑΦΜ από τη ΔΟΥ, συγκεντρώνω τα υπόλοιπα έγγραφα και ξεκινάμε με τη μικρή για την τράπεζα. Μετά από ολιγόλεπτη αναμονή μου απευθύνεται η υπάλληλος για να μου ζητήσει την απόφαση του διαζυγίου ώστε να την προωθήσει στη νομική υπηρεσία για έγκριση προκειμένου να προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα. Της παραδίδω το αντίγραφο, και ακολουθεί ο εξής διάλογος:
- πού είναι το πρωτότυπο;
- Σπίτι μου. Μού είπατε ότι χρειάζεστε το πρωτότυπο; Ούτε στη ΔΟΥ δεν το ζήτησαν!
- Εμάς αυτή είναι η διαδικασία μας, χρειαζόμαστε το πρωτότυπο.
- Κοιτάξτε, είναι αδύνατο να έλθω ξανά άλλη μέρα με το πρωτότυπο. Υπάρχει σοβαρός λόγος, σας παρακαλώ δεχτείτε το αντίγραφο, με γνωρίζουν άλλωστε εδώ, τον υπάλληλο Χ τον είχα μάλιστα φοιτητή μου στο ΤΕΙ.
- Και πού το ξέρουμε εμείς αν δεν έχουμε δεί το πρωτότυπο; Μπορεί να έχετε παραποιήσει τα στοιχεία!
Με λίγα λόγια δηλαδή αρχίζουν να με αντιμετωπίζουν ως απατεώνα, και αρχίζω να παίρνω ανάποδες. Ωστόσο ξεπερνάμε το πρώτο εμπόδιο και συμφωνούμε ότι θα φέρει το παιδί την επομένη το πρωί το πρωτότυπο για έλεγχο.
Όμως εμφανίζεται ΝΕΟ πρόβλημα!
- Έχετε από κοινού τη γονική μέριμνα, οπότε πρέπει να προσέλθει στο κατάστημα και ο πατέρας.
- Ο πατέρας δεν μένει εδώ! Πώς να προσέλθει;
- Θα πάει στο υποκατάστημα της περιοχής του για να υπογράψει ότι εγκρίνει.
Σημειωτέον ο πατέρας δεν έχει λογαριασμό στην Πειραιώς, που σημαίνει ότι θα είχε επιπλέον ταλαιπωρία για να ανοίξει λογαριασμό που τού είναι παντελώς άχρηστος! Επιπλέον, αντιμετωπίζει νέο πρόβλημα υγείας και είναι δύσκολες οι μετακινήσεις του...
- Δεν γίνεται αυτό που λέτε, σας παρακαλώ να βρούμε κάποιον τρόπο να τελειώνουμε, το παιδί πρέπει να επιστρέψει στη δουλειά του, εγώ πρέπει να επιστρέψω στις υποχρεώσεις μου, δεν μου είπατε τίποτα στο τηλέφωνο για μέριμνα, με την επιμέλεια έχω χειριστεί κι άλλες περιπτώσεις χωρίς πρόβλημα!
Με παραπέμπει στην Προϊσταμένη. Τα ίδια, και με παραπέμπει στο Διευθυντή του καταστήματος. Τα ίδια.
-Αυτή είναι η διαδικασία σε αυτήν την τράπεζα, έχουμε αντιμετωπίσει κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις, όταν υπάρχει από κοινού γονική μέριμνα χρειάζονται και οι δύο γονείς
- Ωραία, πάω σε άλλη τράπεζα.
Και φεύγω. Και σκέφτομαι: στην Εθνική ο πατέρας έχει λογαριασμό, η διαδικασία μάλλον η ίδια θα είναι, τουλάχιστον ας γλιτώσουμε τον άνθρωπο α) από την ταλαιπωρία τού να προσέλθει σε κατάστημα της Πειραιώς β) από την ταλαιπωρία τού να ανοίξει έναν άχρηστο λογαριασμό.
Στο επόμενο τετράγωνο ήταν το κατάστημα της ΕΤΕ. Μπαίνουμε, ρωτάμε, περιμένουμε και μαθαίνουμε ότι δεν είναι απαραίτητη η παρουσία κανενός εκ των δυο γονέων. Προσέρχεται το παιδί μόνο του, έχοντας μαζί του:
1) Βεβαίωση απόδοσης ΑΦΜ
2) Ταυτότητα
3) Έντυπο πρόσληψης.
Στο μεταξύ έχουν αρχίσει να χτυπάνε τα τηλέφωνα, φεύγει τρέχοντας η μικρή γιατί την χρειάζονται στο κατάστημα όπου εργάζεται, λείπω από το σπίτι ήδη πάνω από μια ώρα και το άτομο που πρόσεχε την αδελφή μου πρέπει να φύγει, βιαστικά και με την ψυχή στο στόμα κλείνω ραντεβού για τις 24/8 για τη μικρή - δεν υπήρχε νωρίτερα - και φεύγω "τρέχοντας" να αποδεσμεύσω το άτομο και να συνεχίσω με τα καθήκοντά μου.
-----------------------------------------
Κλείνοντας, ένα... μόνο ΕΝΑ ερώτημα απευθύνω στην Τράπεζα Πειραιώς:
Πείτε μου σας παρακαλώ ποιό επιπλέον όφελος, ποιά "προστιθέμενη αξία" θα προσέδιδε στην απλή πράξη του ανοίγματος ενός τραπεζικού λογαριασμού μισθοδοσίας στο παιδί μου αν ακολουθούσαμε την δαιδαλώδη ταλαιπωρία που με τόσο στόμφο μού τόνισαν ότι είναι "η διαδικασία της τράπεζας".
Υπόψιν σας ότι η αγανάκτησή μου επικεντρώνεται πάντα στα ΚΕΝΤΡΙΚΆ γραφεία των τραπεζών, εταιριών κλπ που απευθύνομαι και ΟΧΙ στους υπαλλήλους που εκτελούν διαδικασίες και εντολές. Ωστόσο και οι υπάλληλοι, καλό θα ήταν να αναρωτιούνται πού και πού μήπως είναι παρανοϊκά αυτά που τους ζητούν τα αφεντικά να εκτελούν.
Το παρόν θα αποσταλεί στο support@winbank.gr και θα κοινοποιηθεί στα social media που χρησιμοποιώ.
Σε αναμονή της απάντησής σας,
Με εκτίμηση,
Ασημίνα Θεοφιλάτου
Διπλ. Ηλεκτρολόγος Μηχ/κός & Τ.Υ. Πολυτεχνική Σχολής Πανεπιστημίου Πατρών
πρώην καθηγήτρια Πληροφορικής στη Β/βάθμια Εκπ/ση, νυν συνταξιούχος (σύνταξη αναπηρίας)
Αργοστόλι, Κεφαλονιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου