Έχοντας λογαριασμό υπερανάληψης στη Eurobank, έχοντας βαρεθεί να με πρήζουν κάθε μέρα οι εισπρακτικές - κατά την άποψή τους "εταιρίες ενημέρωσης", στην πιάτσα το "εισπρακτικές" είναι η πιο ευγενική ονομασία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γιατί έρχονται στο νου κι άλλες - πήγα στη Eurobank να εξηγήσω ότι στο λογαριασμό μου που ήταν μισθοδοσίας, πλέον περιμένω να μπει έστω η προσωρινή σύνταξη του ΤΣΜΕΔΕ ώστε να ησυχάσουν ότι δεν τους ξέχασα. Σχεδόν τρεις μήνες τώρα - και όχι από δική μου υπαιτιότητα - καμία πίστωση, πολλές (υπερ)αναλήψεις, με τον νόμιμο τραπεζικό τόκο. Ληστρικό κατά τη γνώμη μου, αλλά εφόσον τις χρησιμοποιώ τις τράπεζες δεν δικαιούμαι να διαμαρτύρομαι για τα επίπεδα των επιτοκίων.
Αδιάφορο φυσικά το προσωπικό μου πρόβλημα στον υπάλληλο της τράπεζας, μου λέει με ύφος διδακτικό και με δικά του λόγια ότι η τράπεζα δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα. Έχει δίκιο του λέω, ληστρικό ίδρυμα είναι. Τεσπα μου προτείνει λύση: θα βγείτε στο ΑΤΜ, θα κάνετε ανάληψη 150 Ευρώ που είναι η δόση σας, και μετά θα τα καταθέσετε μέσα. "Με όλο το θάρρος, αλλά λίγο γελοίο μου φαίνεται αυτό" του λέω, ωστόσο δεν είχα επιλογή οπότε βγαίνω, παίρνω τα 150 μου, βλέπω αυτό εδώ το μηχάνημα, περνάω την κάρτα μου και δεν γίνεται τίποτα (ή δεν κατάλαβα τι πρέπει να γίνει) οπότε πατάω το κουμπί χωρίς να δώσω σημασία στα ψιλά γράμματα: έτσι δεν μας θέλουν οι τράπεζες άλλωστε; Για ψιλά γράμματα είμαστε; Παίρνω το χαρτάκι μου και περιμένω τη σειρά μου.
 |
| Τα ψιλά γράμματα στην ταμπελίτσα πάνω, οι οδηγίες για τους επίλεκτους πελάτες των 400 Ευρώ και άνω στην οθόνη |
Έρχεται η σειρά μου, πάω στο ταμείο και με ύφος απαξιωτικό με ενημερώνει η ταμίας ότι δεν μπορώ να κάνω συναλλαγή με 150 Ευρώ στο ταμείο, θεωρώντας προφανώς ότι ήταν κοινή γνώση κι εγώ η αδαής της έτρωγα το χρόνο που δεν το ήξερα. Μου είπε ο πρώτος υπάλληλος - ο διδακτικός - ότι το αναγράφει ξεκάθαρα πάνω από το μηχάνημα. Πάω να δω, και βλέπω "Οι αναλήψεις μετρητών για ποσά μικρότερα των 400 Ευρώ γίνονται αποκλειστικά στα ΑΤΜ του καταστήματος".
- Μα εγώ κατάθεση θέλω να κάνω, όχι ανάληψη. Να σας δώσω λεφτά, όχι να σας πάρω!
- Δεν έχει σημασία, θα το διορθώσουμε σύντομα, απαντάει ο διδακτικός.
Πηγαίνω στο ΑΤΜ εντός του καταστήματος που μου υπέδειξαν, όπου η ουρά ήταν μεγαλύτερη από τα ταμεία (και φυσικό είναι, αφού η πελατειακή βάση των τραπεζών εξακολουθεί να αποτελείται από φτωχομπινέδες σαν και μένα). Άλλοι δεν ήξεραν να χρησιμοποιούν το μηχάνημα (και με το δίκιο τους γιατί επιπλέον η κάθε τράπεζα έχει το δικό της σύστημα, και αν μάθεις το ένα δεν σημαίνει ότι τα έχεις μάθει όλα). Η ώρα περνάει, έχω ραντεβού σε ένα τέταρτο στην άλλη άκρη της πόλης, αγανακτώ, προσφέρεται μια φιλική υπάλληλος να με βοηθήσει λέγοντάς μου ότι τη συναλλαγή μπορώ να την κάνω στο.... έξω μηχάνημα. Θέλω όμως να φανεί αμέσως το ποσό στο σύστημα της λέω, έχοντας στο μυαλό μου τον παλιό τρόπο με το φάκελο που περίμενες 2-3 μέρες μέχρι να πιστωθεί στο λογαριασμό σου. "Όχι, άμεσα γίνεται, ελάτε να δείτε!" Βάζω κάρτα, ούτε PIN ζητάει ούτε τίποτα όταν είναι να σου πάρει λεφτά, βάζω μέσα τα χρήματα, τα αρπάζει το μηχάνημα, μετά από λίγο βγάζει στην οθόνη μήνυμα επιτυχίας. Και κάπως έτσι γλίτωσα για έναν ακόμη μήνα από τις εισπρακτικές, βγάζοντας και βάζοντας τα ίδια τρία χαρτονομίσματα των 50 Ευρώ σε ένα ΑΤΜ :D
Και τώρα τα σχόλια... γιατί δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να περιγράψω μια ηπίως ενοχλητική και απείρως ευτράπελη εμπειρία μου αν δεν είχε κάποια ηθικά διδάγματα. Έχω διάφορα "μαζεμένα" για τις τράπεζες και τις εισπρακτικές, ευκαιρία να τα βγάλω από μέσα μου: κάποιοι μπορεί να μάθουν 2-3 πράγματα, κάποιοι θα διασκεδάσουν, οι τράπεζες και οι εισπρακτικές δεν ξέρω πώς θα αντιδράσουν, πάντως καινοποίηση θα λάβουν (στη φόρμα επικοινωνίας στον επίσημο ιστότοπό τους, όπως πάντα)
1) Προς τράπεζες: Μας έχετε βάλει στη διαδικασία να μάθουμε 2 και 3 και 4 συστήματα web banking για να γλιτώνουμε και εμείς και εσείς από το χαμένο χρόνο περιμένοντας στις ουρές των ταμείων... πλέον μπορούμε να κάνουμε ΟΛΕΣ (ή σχεδόν όλες, όπως αποδείχτηκε) τις συναλλαγές μας ηλεκτρονικά. Από την κάθε συναλλαγή μας ηλεκτρονική ή χειροκίνητη εσείς το κατιτίς σας το κερδίζετε, γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε εμάς τους πολίτες μόνο κάνετε κήρυγμα, ενώ σε ΔΕΗ - τηλ/νίες - ύδρευση κλπ. υπηρεσίες που πληρώνουμε μέσω των δικών σας συστημάτων λειτουργείτε φιλανθρωπικά, ανεξάρτητα του αν έχει τέλος για μας η συναλλαγή ή όχι. Λιγότερο προσωπικό πληρώνετε, γιατί αυτά που κάνατε εσείς μέχρι πριν μια-δυο δεκαετίες τα κάνουμε πλέον μόνοι μας: κρύβουμε όλοι μέσα μας ένα μικρό ταμία! Υπάρχει ποτέ περίπτωση να καρπωθούμε εμείς οι απλοί πολίτες από τις οικονομίες κλίμακας που πετυχαίνετε στην Κοινωνία της Πληροφορίας; Ή θα πρέπει να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι παρά την τεχνολογική εξέλιξη, κάθε τρεις και λίγο θα πετάγεται και από μια νέα κερατιάτικη χρέωση; (η οποία αν είναι ιδιαιτέρως χοντρή και παράνομη θα τη μαζέψετε μετά.. ενδεικτικά μόνο, από την προηγούμενη δεκαετία ξεκίνησε αυτό και δυο χρόνια μετά βγήκε αυτό, στο μεταξύ κάμποσα εκατομμυριάκια τα εισπράξατε... γιατί ξέρατε πως όταν σας πάρουμε χαμπάρι, ελάχιστοι θα μπουν στη διαδικασία να απαιτήσουν να επιστραφούν αυτά που μας φάγατε, αφού περισσότερο θα μας στοίχιζαν οι δικηγόροι που θα πληρώναμε για να τα διεκδικήσουμε. Πιο πρόσφατα έχουμε αυτό, που το μαζέψατε άρον-άρον γιατί παραήταν χοντρό, δεν έχασε την ευκαιρία όμως ο Άδωνις να εκμεταλλευτεί πολιτικά την τάχα μου παρέμβασή του για να διορθωθεί το "λάθος". Σας πιστέψαμε όλους, ένα αθώο λάθος ήταν :D)
2) Προς εισπρακτικές: Να χαίρεστε όταν μας παίρνετε τηλέφωνο και συστήνεστε ως "εταιρία ενημέρωσης μπλα μπλα μπλα" και εμείς σας απαντάμε "καλώς την εισπρακτική". Να μη θίγεστε. Προσβολή θα ήταν να λέμε "καλώς τον νταβατζή". Ευχαριστώ να λέτε.
3) Το απόλυτο bullying: Πέρυσι έλαβα ταχυδρομικά ένα φάκελο που είχε μέσα την κατάσταση της εικόνας, μαζί με ένα φυλλάδιο με τον Κώδικα Δεοντολογίας του Ν. 4224/2013 (στην Alphabank τυχαίνει να έχω τις πιστωτικές μου, ενημερώθηκα όμως πως το ίδιο ισχύει σε όλες τις τράπεζες) Καλά, αυτό κι αν είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ καφρίλα και το bullying της χειρίστης ηθικής: ζητάτε με λίγα λόγια ο οφειλέτης για ένα ενδεικτικό χρέος - έστω, υπερήμερο - χιλίων Ευρώ στην πιστωτική του να συμπληρώσει κατάσταση όλων των ακινήτων του, καταγράφοντας Είδος/χρήση (κατοικία, εξοχικό, Κατοικία μισθωμένη, εμπορική χρήση), Αντικειμενική αξία, Εμπορική αξία, Τοποθεσία (Νομός, Δήμος, Οδός), Έκταση, Έτος κτήσης, Τρόπο κτήσης (δωρεά, κληρονομιά, αγορά, γονική παροχή), Είδος κυριότητας και Ύπαρξη βάρους (προσημείωση, υποθήκη, δέσμευση).
 |
| φαντάζεστε να το λάβει αυτό άνθρωπος με πρόβλημα π.χ. καρδιάς, επειδή χρωστάει 3 μήνες 1000 Ευρώ στην κάρτα του... |
 |
| ...και είναι και νόμος του Κράτους παρακαλώ! |
Εδώ θα απαντήσω με ένα τεράστιο
ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ;;;;
Και να ενημερώσω τον απλό πολίτη ότι εγώ απλά αδιαφόρησα: σιγά μην κάτσω να με εκφοβίσει μια τράπεζα που για κάθε ευρώ που χρωστάω εφαρμόζει ένα ληστρικό επιτόκιο και τα παίρνει πίσω πολλαπλάσια. Όμως ένας άνθρωπος με λιγότερες αντοχές, φαντάζεστε τι σοκ θα πάθει όταν αντικρύσει το εν λόγω χαρτί; Θα έπρεπε να ντρέπεστε, απλά... αλλά
4) Η ντροπή είναι κάτι που απλά ΔΕΝ έχετε: πρόσφατα μού ήρθε γκρινιάζοντας ένας συνταξιούχος που δεν ήθελε να πληρώσει στο ταμείο το νταβατζιλίκι της Εθνικής Τράπεζας 1,50 Ευρώ για παράβολο 2,04 Ευρώ. Τον εξυπηρέτησα, μη παραλείποντας να συμπληρώσω ανάλογα το πεδίο σχολίων (σας ευχαριστώ Τράπεζες που μας δίνετε έστω αυτό το μικρό παραθυράκι για να εκφράσουμε τα συναισθήματα που τρέφουμε για σας)
 |
| ομολογώ ότι το σχόλιο το ευχαριστήθηκα :) |
Κλείνοντας, επιστρέφω στον τίτλο της ανάρτησης: Θα ήθελα πραγματικά να ήξερα, στην εποχή των Big Data και του ΑΙ, ποιες αλγοριθμικές σκέψεις και ποιοι υπολογισμοί οδήγησαν τις τράπεζες να ορίσουν τα 400 Ευρώ ως το κατώφλι μεταξύ πελάτη πρώτης κατηγορίας και πελάτη μπασκλασαρίας. Εκτός αν εμπνεύστηκαν από τη λαϊκή σοφία, που μας λέει ότι στους κινδύνους πρέπει να τα έχουμε 400.
Όταν πάτε τράπεζα λοιπόν... όχι μόνο μάτια, αλλά αυτιά - χέρια - πόδια - νεφρά - ΟΛΑ! - 400!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου