Γέροντας Ισίδωρος Ο Αγιορείτης: "δεν προσκύνησες την πετσέτα; δεν έχεις πίστη!"

Σήμερα θα μοιραστώ μια εμπειρία προσωπική... έχει να κάνει με έναν γέροντα του Αγίου Όρους, που αν τον αναζητήσετε θα δείτε πιστούς να τον εκθειάζουν για τα σοφά του λόγια, τα θαύματα που έχει επιτελέσει και την ταπεινότητα που τον διακρίνει. Είχα αρχικώς σκοπό να γράψω στο Facebook, ωστόσο διαπιστώνοντας ένα τεράστιο κενό στο Ίντερνετ όσον αφορά τον εν λόγω γέροντα, αποφάσισα την ιστορία αυτή να την κάνω ανάρτηση στο μπλογκ μου. Ίσως κάποιος άλλος να έζησε παρόμοια εμπειρία με τη δική μου, και να νιώθει "περίεργα" που δεν ένιωσε κανένα από τα υπέροχα συναισθήματα που περιγράφουν οι εκατοντάδες πιστοί-επισκέπτες του γέροντα: ελπίζω λοιπόν να σκοντάψει πάνω στην ανάρτηση αυτή, και να καθησυχάσει τον εαυτό του ότι δεν είναι τρελός.




Ο γέροντας Ισίδωρος έχει και πλαστικοποιημένη business card: φωτογραφία μπροστά...

...τα στοιχεία του στην πίσω όψη. Έχει και σελίδα στο Facebook, για όποιον ενδιαφέρεται... 

Πάνε 5-6 χρόνια, μπορεί και παραπάνω. Ήμουν στην Αθήνα για δουλειές. Μια φίλη μου, με την οποία γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια, μου είπε πως θα πήγαιναν με την αδελφή της το απόγευμα σε ένα διαμέρισμα κάπου στα Πατήσια, όπου φιλοξενείται ένας γέροντας από το Άγιο Όρος που έχει κατέβει στην πόλη για μερικές μέρες, και δέχεται πιστούς για να τους δώσει την ευχή του. ΟΚ, δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω, οπότε δεν έχανα τίποτα με το να πάω μαζί τους. Φτάνουμε στην πολυκατοικία, "Γέροντας Ισίδωρος" στο κουδούνι, χτυπάμε, ανεβαίνουμε στον όροφο και μας υποδέχονται δυο χαμογελαστές κυρίες. "Περάστε μέσα, και θα σας φωνάξουμε εμείς όταν έρθει η σειρά σας". Σε ένα μεγάλο σαλόνι κάθονταν σε καναπέδες και καρέκλες γύρω στα 50 άτομα κάθε ηλικίας: μεγάλοι, μικροί, παιδιά... κάποιοι ήταν με πατερίτσες, άλλοι καλοντυμένοι, άλλοι με φόρμες, γενικά ένα ετερόκλητο πλήθος που έπιανε όλες τις κοινωνικές και "μορφωτικές" τάξεις. Θύμιζε ιατρείο μεγαλογιατρού (π.χ. εμένα προσωπικά μου θύμισε το ιατρείο του Σουκάκου την εποχή που ήταν καθηγητής στα Γιάννενα). Με τόσο συνωστισμό, προτιμήσαμε να καθίσουμε έξω στο μπαλκόνι, παρακολουθώντας ωστόσο τις κυρίες - που κάθε τοσο έβγαιναν με δίσκους μπισκότων και αναψυκτικών - ώστε να μη χάσουμε τη σειρά μας. Όλοι περίμεναν υπομονετικά, από το κασετόφωνο μέσα στο σαλόνι ακούγονταν κάτι παράξενες ψαλμωδίες χωρίς λόγια ... έτσι πέρασαν δυο (!!) ώρες, ώσπου έρχεται επιτέλους η στιγμή που θα μπούμε στο δωμάτιο όπου βρίσκεται ο Γέροντας. Μας οδηγεί η κυρία στο υπνοδωμάτιο και κλείνει την πόρτα. Ο Γέροντας ήταν ξαπλωμένος σε ένα απλό μονό κρεβάτι, εμείς καθίσαμε στο απέναντι κρεβάτι και σε καρέκλες δίπλα του. Συστηθήκαμε, και μας ζήτησε να του πούμε την "ιστορία" μας. Ξεκίνησα πρώτη... ήταν σχετικά πρόσφατη η περιπέτεια υγείας της αδελφής μου, οπότε μίλησα για την ταλαιπωρία της οικογένειάς μου. Δίπλα του είχε ένα πανί, το σηκώνει και μου λέει "αυτή η πετσέτα ήταν του Γέροντα Παΐσου. Μύρισέ την να δεις τι ευωδιά βγάζει". Παίρνω την πετσέτα, τη φέρνω τόσο κοντά στη μύτη μου όσο να τη μυρίσω, και την αφήνω μετά στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι.

Ο Γέροντας:

"Την πέταξες την πετσέτα ε; Τόση είναι η πίστη σου!"

Εκείνη τη στιγμή σηκώθηκα όρθια, και λέω στις φίλες μου "συγγνώμη, αλλά εγώ δεν έχω καμία δουλειά εδώ. Συνεχίστε εσείς, εγώ φεύγω και θα σας περιμένω κάτω. Άντε γεια"

Έφυγα τρέχοντας. Περίμενα κάτω κάνα μισάωρο, κατέβηκαν οι φίλες μου και φύγαμε να πιούμε έναν καφέ. Τους εξήγησα γιατί δεν άντεξα, δεν συμφωνούσαν ωστόσο δεν στάθηκε το συμβάν αιτία για ρήξη στη σχέση μας.

ΣΧΟΛΙΑ

Δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να εμβαθύνω άλλο στο θέμα... ο καθένας έχει το δικαίωμα να πιστεύει ή όχι, να λατρεύει πετσέτες και κάλτσες ή όχι κ.ο.κ. Εγώ δεν ήμουν προετοιμασμένη να κριθώ για την πίστη μου από το πώς θα φερόμουν σε ένα κομμάτι ύφασμα. Πάντως για να είμαι δίκαιη, πρέπει να ήταν εξίσου απροετοίμαστος ο γέροντας για το ενδεχόμενο πιστού να μην θέλει να αγκαλιάσει την πετσέτα, να τη φιλήσει και να την τρίψει πάνω του για να πάρει λίγη από την ευωδιά και την ευλογία της...

Αξίζει όμως να σταθώ σε ένα μόνο σημείο από εκείνα που διάβασα στην πληθώρα αναρτήσεων για το Γέροντα Ισίδωρο στο Ίντερνετ: συμβουλεύει τους πιστούς να έχουν "πίστη, ελπίδα, δύναμη κ.ο.κ.... και να μην πιστεύουν σε όσα λέγονται για το Βατοπέδι". Δηλαδή: ανάμεσα στις αναμενόμενες συμβουλές του με την ιδιότητα εκπροσώπου της θρησκείας, παρεμβάλλει και ένα πολιτικό σκάνδαλο, η δικαιοδοσία του οποίου ανήκει στη δικαστική εξουσία του κράτους. Σαν να λέει ένας εκπρόσωπος του ΟΣΦΠ (ή της Nottingham Forest, εδώ που τα λέμε) "ο Ολυμπιακός είναι δύναμη, είναι έμπνευση, είναι ελπίδα κ.ο.κ.... αλλά μην πιστεύετε ότι ο Μαρινάκης είναι μπλεγμένος με εμπόριο ναρκωτικών". Ουδέν περαιτέρω σχόλιο.