Όχι άλλα κροκοδείλια δάκρυα.

Εδώ και μια βδομάδα τις λίγες φορές που βγαίνω στην πόλη για τα απολύτως απαραίτητα (δουλειές, πληρωμές κλπ. υποχρεώσεις), με σταματούν φίλοι και γνωστοί για να μου πουν ότι διάβασαν το κείμενο που ανάρτησα στο blog μου και αναδημοσιεύτηκε στο kefaloniapress και σε άλλα τοπικά Διαδικτυακά μέσα και συγκινήθηκαν. Κι εγώ τους απαντώ ότι δεν έχω καμία αμφιβολία πως το κείμενο τους άγγιξε, όμως δεν είδα καμία αντίδραση από εκείνους στου οποίους απευθυνόταν: τους τοπικούς μας «άρχοντες» και όλους εκείνους που έπαιξαν ρόλο στους «τίτλους τέλους» της Καμπάνας. Η απάντησή τους, αναμενόμενη: "μην περιμένεις τίποτα από αυτούς".

Να όμως ένα θέμα που έπεσε στην αντίληψή μου, και που δεν μπορώ να αφήσω να περάσει ασχολίαστο: πριν λίγο καιρό «έσκασε» στα τοπικά ειδησεογραφικά portal η προκήρυξη διαγωνισμού για την κατασκευή «ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος προβολής και ανάδειξης του Πολιτιστικού και Τουριστικού Προϊόντος του Δήμου Κεφαλονιάς με τη χρήση Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνίας» προϋπολογισμού 300.000€, με υπογραφή του Περιφερειάρχη και χρηματοδότηση από το ταμείο ΕΤΠΑ της Ε.Ε. και εθνικούς πόρους.

Μάλιστα. Εν μέσω κρίσης, κάποιοι εγκέφαλοι του Δήμου μας (και της Περιφέρειας;) «σκάλισαν» στα βαθιά μονοπάτια των Δράσεων – Μέτρων – Έργων κ.ο.κ. της Ε.Ε. προκειμένου να εντοπίσουν το κατάλληλο κονδύλι για να στεγάσουν το όραμά τους για τη δημιουργία μιας φιλόδοξης ηλεκτρονικής πλατφόρμας για την πολιτιστική και τουριστική προβολή του νησιού. Και τα κατάφεραν. Γιατί; Γιατί υπήρχε κίνητρο, βούληση και θέληση για να εκπληρωθεί το «όραμα» αυτό.

Για την Καμπάνα όμως, ουδείς έκανε τον κόπο να ψάξει. Τον έκανα όμως εγώ: με μια πολύ πρόχειρη και γρήγορη αναζήτηση στον επίσημο ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρήκα κατευθύνσεις: http://ec.europa.eu/culture/eu-funding/culture-and-the-structural-funds_en.htm. Η σελίδα δεν υπάρχει στα ελληνικά, αλλά με λίγα λόγια λέει ότι αν και παλιότερα ο κύριος ρόλος του πολιτισμού ήταν η συνεισφορά του στον τουρισμό, πλέον έχει διαμορφωθεί ένα πολύ ευρύτερο δυναμικό για τον πολιτισμό σε ποικίλους χώρους, ανάμεσα στους οποίους και η κοινωνική ένταξη. Στη σελίδα αυτή δίνονται συγκεκριμένες προτάσεις και προσφέρεται βοήθεια για Διευθυντές Πολιτιστικών Θεμάτων, σε σχέση (και πάλι) με την κοινωνική ένταξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την προσέλκυση τουριστών: μήπως όλα αυτά δεν εμπεριέχονται στη λειτουργία του Καφενείου; Μήπως δεν ήταν και χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων, ώστε να μπορεί να ενταχθεί σε ένα τέτοιο πρόγραμμα; Μέσα σε λίγα λεπτά πλοήγησης στον ιστότοπο, και όντας άπειρη στον εντοπισμό και τη σύνταξη προτάσεων για δράσεις Ε.Ε., βρήκα τόσες πιθανές περιπτώσεις εξασφάλισης κονδυλίων. Φανταστείτε τι μπορεί να καταφέρει ένας έμπειρος!

Πείτε μας λοιπόν επιτέλους την αλήθεια: υπάρχει πολιτική βούληση για τη στήριξη του Καφενείου της Καμπάνας, με τη δομή που έχει σήμερα     (εννοώ την απασχόληση των ατόμων που δούλευαν τόσο χρόνια με επιτυχία στο καφενείο); Ή μήπως οι «τίτλοι τέλους» της Καμπάνας προμηνύουν κάτι άλλο, που δεν φαίνεται ακόμη αλλά θα φανεί στο μέλλον;

Σταματήστε επιτέλους τα κροκοδείλια δάκρυα και τις υποκρισίες, και πείτε μας απλά και ξεκάθαρα αν ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΛΗΣΗ. Γιατί όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και ΛΥΣΗ. Κανόνας είναι αυτός στη ζωή, αλλιώς θα σηκώναμε τα χέρια ψηλά με την πρώτη δυσκολία. Και επειδή πιθανότατα γνωρίζετε πως έχω συνηθίσει στα δύσκολα και δεν τα φοβάμαι, σας ενημερώνω πως αν και πάλι αγνοήσετε την έκκληση αυτή, δεν θα τα παρατήσω: θα σας ενοχλήσω ξανά. Και ξανά.

Μίνα Θεοφιλάτου

Υ.Γ.1: Για να προλάβω πιθανές αντιδράσεις, τονίζω εδώ ότι δεν κρίνω τον κύριο ή την κυρία που ασχολήθηκε με την προκήρυξη των 300.000 Ευρώ. Αυτό δεν είναι του παρόντος και τα πιθανά σχόλια θα ταίριαζαν σε άλλη συζήτηση, στην οποία δεν είμαι διατεθιμένη να μπω. Εγώ ρωτώ απλώς για την περίπτωση της Καμπάνας, και γιατί δεν αναζητήθηκε λύση χρηματοδότησης για τη στήριξη των ευαίσθητων αυτών κοινωνικών ομάδων στο πλαίσιο του Καφενείου. Και να τολμήσω να συνδέσω εδώ το θέμα με μια άλλη σπουδαία δομή στο νησί μας, το Ειδικό Εργαστήρι Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης στα Φαρακλάτα. Όσοι ήταν στο θέατρο την Κυριακή 9 Ιουνίου έμειναν άφωνοι με το την ποιότητα της δουλειάς που γίνεται εκεί και το ζήλο που διαπνέει τόσο τους καθηγητές, όσο και τους μαθητές. Γιατί λοιπόν η Καμπάνα όχι μόνο να στηριχτεί αλλά και να εξελιχθεί, ώστε να προσφέρει απασχόληση και στους πρώτους αποφοίτους του ΕΕΕΕΚ;

Υ.Γ.2: Το τονίζω ξανά: δύσκολη η ζωή στο περιθώριο. Η αδελφή μου – και κατά προέκταση η άμεση οικογένειά της και οι 2-3 φίλοι που δεν την εγκατέλειψαν –  το βιώνουν 8 χρόνια. Απ’ότι φαίνεται είναι πλέον αργά για την επανένταξη της Ντόρις (έτσι αποδεικνύεται μέχρι τώρα, μακάρι να κάνω λάθος και να αλλάξει κάτι... εγώ δεν ξέρω πλέον τι άλλο να κάνω για να γίνει κατανοητό αυτό στον κόσμο). ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΑΣ.  

"The test of a civilization is in the way it cares for its helpless members." Pearl S. Buck. 

(σε ελεύθερη μετάφραση: "Η αξία ενός πολιτισμού φαίνεται στον τρόπο που μεριμνά για τα λιγότερο ευνοημένα μέλη του")

Σημ.: Η εικόνα "Ne krokodilu" είναι δημιουργία του χρήστη "Pikolas" των Wikimedia Commons.