Where is Noam Chomsky?

These are heavy times, and one would expect the world's most celebrated living intellectual to be at the forefront of discussion with all the unprecedented events that have been going on over the past few days and weeks...

But Noam Chomsky is nowhere to be seen. His site? The "Recent Updates" redirects to his Facebook page. His Facebook page? Selling mugs, books and garden gnomes. One would expect him to be speaking out for Assange and supporting Wikileaks on the Clinton case: we all remember the heroic support he offered Assange in the earlier days of his exile at the Ecuador embassy in London. Now, silence. His e-mail returns a form letter that "Prof. Chomsky will be away from email until Nov. 15". On the other hand, I remember a lightning-fast email session I had with him in January: I was criticizing SYRIZA for succumbing to EU pressures and abandoning its promise of kicking austerity. Each time he replied within minutes (literally! I was taken aback by how quick he was!) in support of Syriza, stating that they had no other option, Grexit would have been a disaster and the reason Syriza failed was that they had no support from the European Left. My last reply was that they had a choice: when they realized it was a dead end, they could have resigned and left the dirty work to someone else. They could have saved their hands from being stained with the blood of more suicides, crumbling hospitals and shrieks of despair from impoverished citizens. They could have saved the public from total disillusionment with the Left. That's when our email exchange ended. I only rekindled it last week to learn his whereabouts and got the form letter reply.

Later this year I was shocked to learn that Chomsky had said he would support Hillary Clinton in a swing state. (And then Bernie Sanders was ousted from the race and he too endorsed HRC.)

So, why has Noam disappeared? My hunch is that one of two things has happened: either he was blackmailed to silence, or he was part of the establishment all along. Disappointing either way.

I fail to believe that his silence is for good purpose and that he will speak out when the time comes, as he has already done enough damage by openly endorsing the establishment's pick.

Or maybe his disappearing act has something to do with the scrutinizing look on the larger-than-life portrait hanging on his wall...

With Noam in his office, November 2014. Before I was sadly disillusioned. 

Πλατειολογία

Ενημέρωση μετά τη συνεδρίαση του ΤΕΕ: άκουσα με ενδιαφέρον τις τοποθετήσεις των ενδιαφερομένων και των συναδέλφων στα τεχνικά θέματα της ημερησίας διάταξης, δλδ. τα προβλήματα του σχολικού συγκροτήματος στο Φαραώ, τις πλημμύρες στην Πύλαρο και το έργο της πλατείας Αργοστολίου. Επισήμανα τα τεράστια προβλήματα ασφάλειας του εργοταξίου της πλατείας και στη συζήτηση θίχτηκαν κι άλλα θέματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν (π.χ. επικινδυνότητα των λαμαρινών εν όψει κακοκαιρίας, παιδιά περνούν κάτω από το κενό μεταξύ λαμαρινών και οδοστρώματος για να μπουν στην πλατεία να παίξουν κ.α.). Συμφωνήθηκε να ζητηθούν διευκρινίσεις από τους αρμόδιους ώστε να γίνουν ενέργειες στην κατεύθυνση της προστασίας του κοινού που κινείται πέριξ της πλατείας. Ο κ. Σαμούρης μού ζήτησε να παραστώ στο επικείμενο δημοτικό συμβούλιο όπου θα συζητηθούν τα εν λόγω θέματα. Κ. Σαμούρη εργάζομαι σε εσπερινό σχολείο και την ώρα διενέργειας των συμβουλίων βρίσκομαι στην εργασία μου. Αλλά και έτσι να μην ήταν, δεν νομίζω ότι θα προσθέσει κάποια αξία στη συζήτηση ή στη ζωή μου η παρουσία μου εκεί: είμαι βέβαιη ότι οι δημοτικοί παράγοντες έχουν αντιληφθεί πλήρως την ανησυχία των απλών πολιτών και την αγανάκτησή μας για την απαξίωση με την οποία αντιμετωπίζουν τα αυτονόητο δικαίωμα να κυκλοφορούμε με ασφάλεια στην πόλη μας. "Είναι θέμα παιδείας" ακούστηκε ότι δήλωσε ο κ. Λυκούδης. Διαβάστε παρακαλώ την απάντησή μου στο δημοσίευμα του κ. Κεκάτου: πιστεύω θα συμφωνήσετε ότι τα αιτήματά μας ανακύπτουν ΑΚΡΙΒΩΣ από την ευρωπαϊκή παιδεία που κατ'επίφαση ασπάζεστε εκεί στο Δήμο. Γιατί οι επικίνδυνες κακοτεχνίες και πατέντες στην περίφραξη μόνο Ευρωπαϊκή παιδεία δεν θυμίζουν: μάλλον τριτοκοσμικές καταβολές έχουν... 

Ο αγαπητός συνάδελφος και Διευθυντής του 2ου Λυκείου Αργοστολίου κ. Ιωάννης Κοσμάτος ενημερώνει για τα προβλήματα του νέου σχολικού συγκροτήματος στο Φαραώ. 

Λεπτομέρεια από ευάλωτο στις πλημμύρες σημείο της Πυλάρου. Αναλύθηκε εκτενώς η κατάσταση στην περιοχή με εποπτικό εργαλείο το Google Earth και οι συνάδελφοι μηχανικοί πρότειναν τρόπους αντιμετώπισης και πρόληψης μελλοντικών καταστροφών.

Κάτοψη του σχεδίου ανάπλασης της πλατείας Αργοστολίου. Όταν ολοκληρωθεί το έργο οι ποδηλάτες θα κάνουν "γύρω-γύρω όλοι" μέχρι να βρεθούν κονδύλια για την επέκταση του ποδηλατόδρομου προς Μαϊστράτο και Γήπεδο. 

Κ. Κεκάτε σας ευχαριστώ για τον ευφάνταστο όρο που επινοήσατε για να περιγράψετε εκείνους που κρίνουν τα έργα της πλατείας. Για μια ακόμη φορά γράψατε λόγια όμορφα, "αεράτα", από εκείνα που κερδίζουν εντυπώσεις (;;;) και δημιουργούν μια ατμόσφαιρα προόδου, πολιτισμού, έναν Ευρωπαϊκό αέρα...

Πείτε μου όμως τώρα ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΑ με παραπομπές και πηγές - επιστήμονας είστε άλλωστε - σε ποια ακριβώς Ευρωπαϊκή πόλη:

1) Περιφράσσεται ταυτόχρονα ολόκληρο το κέντρο της πόλης, το οποίο σημειωτέον είναι κατοικημένη περιοχή; (δλδ δεν πρόκειται για το City του Λονδίνου)

2) Η περίφραξη ξεκινάει (from day one όπως λένε στην Ευρώπη) με εξώφθαλμα επικίνδυνο λάθος.

Έγινα "γραφική" δυο μέρες πολεμώντας με την παράνοια των συντελεστών του έργου για να αποδείξω το αυτονόητο: οι βίδες τοποθετούνται με το κεφάλι προς την πλευρά των πεζών. Πείτε μου σε ποιο ευρωπαϊκό τοπίο θα έπρεπε να δημοσιεύει κείμενα και να ωρύεται live απλός πολίτης προκειμένου να διορθωθεί το λάθος (και λύστε μου με την ευκαιρία την απορία: φύσηξε κανένας ευρωπαϊκός άνεμος και ως δια μαγείας αφαιρέθηκαν τα επικίνδυνα σπειρώματα και τοποθετήθηκαν σωστά οι βίδες;) "Ευτυχώς" το πρόβλημα αυτό αποκαταστάθηκε με μόλις δυο ελαφρούς τραυματισμούς πολιτών. 

3) Στην περίφραξη παραμένει δεύτερος κίνδυνος, ακόμα μεγαλύτερος από τις βίδες. Πείτε μου λοιπόν σε ποια ακριβώς ευρωπαϊκή πόλη, την οποία θαυμάζετε για τον πολιτισμό της και θέλετε να κάνετε αντάξιο σύγκρισης το Αργοστόλι, θα άφηναν ποτέ οι υπεύθυνοι ενός δημόσιου έργου εκτεθιμένη στο ύψος του αγκώνα ενός μετρίου αναστήματος ενήλικα (και αντίστοιχα στο ύψος του κεφαλιού ενός παιδιού δημοτικού) την αιχμηρή ακμή λαμαρίνας σε ολόκληρη την περίμετρο του έργου; Δοκιμάσατε κ. Κεκάτε να περάσετε το δάχτυλό σας πάνω στην επιφάνεια αυτή να δείτε τι θα συμβεί; Είμαι βέβαιη πως από πρώτο χέρι γνωρίζετε ότι τα παιδιά είναι "περίεργα". Γνωρίζετε επίσης ότι τα παιδιά και οι έφηβοι αστειεύονται, πειράζονται, σπρώχνονται... Αν ήσασταν ακόμη μάχιμος στο Νοσοκομείο, πώς θα αντιδρούσατε αν βλέπατε στα επείγοντα να φέρνουν μικρό παιδί μέσα στα αίματα επειδή τραυματίστηκε πάνω στη μάτιση της λαμαρίνας, που κόβει σαν ξυράφι; Δεν θα κατεβάζατε καντήλια για την αναισθησία των υπεύθυνων του έργου;;; 

Με τα κόκκινα βέλη δείχνω την άκρως επικίνδυνη ακμή της λαμαρίνας που κόβει σαν ξυράφι (ΜΗΝ το δοκιμάσετε!Προειδοποιήστε τους αγαπημένους σας να περπατούν μακριά από τη λαμαρίνα μέχρι να κάνουν κάτι οι υπεύθυνοι του έργου!!!)

4) Σε ποιο ευρωπαϊκό τουριστικό προορισμό θα άφηναν τους τουρίστες απροσανατόλιστους και ανενημέρωτους για το πώς θα βγούν από το λαμαρινοδιάδρομο, και πού θα βρεθούν; Ή μήπως αναβιώνεται στην πλατεία Αργοστολίου ο αρχαίος μύθος του Λαβύρινθου ως τουριστική ατραξιόν;

5) Σε ποια σεισμογενή ευρωπαϊκή κωμόπολη θα αδιαφορούσε παντελώς η δημοτική αρχή για την πλήρη ανυπαρξία ελεύθερου και ανοικτού χώρου όπου θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν κάτοικοι και επισκέπτες σε περίπτωση σεισμού; Αν ξεκινούσαν και πάλι τα σεισμικά φαινόμενα που εκτυλίχθηκαν τον Ιανούαριο - Φεβρουάριο του 2014 - ή αν ο Εγκέλαδος είχε χτυπήσει όχι πάνω από 100 χλμ νότια την περασμένη εβδομάδα - τι θα γινόταν; Αλλά δεν χρειάζεται να επεκταθώ, έχει ήδη κάνει εμπεριστατωμένη ανάλυση για το θέμα συμπολίτης μου, τον οποίο και ευχαριστώ θερμά που ασχολήθηκε με το θέμα για να μη νιώθω μόνη (και όχι μόνο... με έχει χαρακτηρίσει και κακοήθη στο παρελθόν ο κ. Κεκάτος επειδή αποκαλύπτω στους αγαπημένους του Ευρωπαίους την αδιαφορία του Δήμου Κεφαλονιάς για τα ΑμεΑ. Εν τω μεταξύ τώρα θυμήθηκε και τα αναπηρικά αμαξίδια!!!)

Όπως βλέπετε δεν αναφέρθηκα καθόλου στην αναγκαιότητα των έργων: οι συμπατριώτες μου ψήφισαν για δυο συναπτές τετραετίες την συγκεκριμένη δημοτική αρχή οπότε δεν πέφτει λόγος σε μας τους υπόλοιπους που ζούμε ανάμεσά τους για το πού θα επενδύσουν τα κονδύλια τους. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ να κινδυνεύουμε να κυκλοφορήσουμε εμείς και τα παιδιά μας στην πόλη μας μέχρι να γίνουν τα έργα. Το εργοτάξιο αυτό είναι ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ και ως τέτοιο το κρίνω, με την ιδιότητα επιπλέον του μηχανικού που μπορεί να εντοπίσει και να στοιχειοθετήσει τους κινδύνους αυτούς. Και ανυπομονώ να ακούσω τι θα πουν απόψε στο ΤΕΙ οι συνάδελφοί μου περί της "ασφάλειας" του έργου αυτού. Επιπλέον, τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι μηχανικοί του νησιού θα θέλαμε να μάθουμε αν και πώς έχει πιστοποιηθεί αυτή η "ασφάλεια". Και θέλουμε να γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές ενέργειες ΤΩΡΑ, προκειμένου να μην σημειωθεί ούτε ένας τραυματισμός. Γιατί αν συμβεί έστω και ένας θα είναι ΗΔΗ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ.

Βαγγέλη ειλικρινά λυπάμαι που αναγκάζομαι να εκφραστώ δημόσια με τον τρόπο αυτό. Κάποτε είχαμε μια φιλική σχέση, και δεν ξεχνώ ποτέ πόσο με βοηθήσες με την επιστημονική σου ιδιότητα σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Όμως οφείλω να προασπίζομαι την κοινή λογική και την ασφάλεια, από ευαισθησία και ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο. Αν αδιαφορούσα θα ήμουν "δευτεράντζα" και ελπίζω να μην έχεις ξεχάσει τι εννοώ. 

Σωστή επισήμανση εργοταξίου στο πρωην ξενοδοχείο Cephalonia Star: δεν χρειάζεται να πάτε μακριά για να πάρετε ιδέες, μια βόλτα μέχρι την παραλία αρκεί.

Λεπτομέρεια ασφαλούς μάτισης λαμαρινόφυλλων στο ίδιο εργοτάξιο. Επίσης, προσέξτε ότι τα φύλλα έχουν τοποθετηθεί με τις πτυχώσεις κατακόρυφα. 

Κι εδώ μια φωτογραφία από το εργοτάξιο ανάπλασης, στην Παναγή Βαλλιάνου στο ύψος του αρχαιολογικού μουσείου. Εδώ δεν υπάρχει επικίνδυνη μάτιση, απλά επειδή το ύψος της περίφραξης περιορίστηκε στο πλάτος ενός φύλλου λαμαρίνας!  Στην πλατεία πυρηνικό σταθμό φτιάχνετε και έχετε υψώσει 2 μέτρα μέταλλο;

Φιλικά,
Μ. Θεοφιλάτου
Ηλεκτρολόγος Μηχ/κός & Τ.Υ.  Π.Σ.Π.Π.
Καθηγήτρια Πληροφορικής στη Β/βάθμια εκπαίδευση

"Υγεία και Ασφάλεια" στην Πλατεία Αργοστολίου

Ενημέρωση 10/10/2016, 15:00: Συνάντησα και πάλι την κα. Κουλουμπή σήμερα - είμαι από εκείνους τους κατοίκους που αναγκαστικά διασχίζω το λαμαρινο-λαβύρινθο αρκετές φορές την ημέρα λόγω του ότι κατοικώ στην περιοχή της πλατείας - και άκουσα τα εξής:

1) Χτες η κα. Κουλουμπή απάντησε καταφατικά στην ερώτησή μου, αν είναι η υπεύθυνη μηχανικός του έργου. Σήμερα είναι μια απλή υπάλληλος. Οπότε ρώτησα  ποιος είναι ο υπεύθυνος ασφαλειας του έργου και έμαθα ότι το όνομά του είναι Φάνης Λάτσιος, πολιτικός μηχανικός. 

2) Χτες υποσχέθηκε η κα. Κουλουμπή ότι θα κοπούν τα σπειρώματα, κάτι που ΔΕΝ έγινε σε ολόκληρη την περίμετρο της περίφραξης. Διαπίστωσα τουλάχιστον 6 ενώσεις (όχι βίδες κα. Κουλουμπή) όπου τα σπειρώματα είναι ακέραια. 

3) Θεώρησε αχαριστία μου το γεγονός ότι δεν έμεινα ικανοποιημένη από το κόψιμο των σπειρωμάτων, και τώρα ζητώ επιπλέον αφαίρεση και εκ νέου ορθή τοποθέτηση. Στην ερώτηση "΄Ενας - ΕΝΑΣ!!! - από σας, την ώρα εργασίας - είτε εργάτης είτε μηχανικός είτε επιβλέπων - δεν είχε την ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ να σκεφτεί ότι αυτό που κάνατε είναι ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ πριν γεμίσετε ολόκληρη την περίμετρο με γυμνά σπειρώματα;;;;;", φυσικά ΔΕΝ πήρα απάντηση. 

4) Μου συνέστησε να μη βιάζομαι και να κάνω υπομονή διότι η κατασκευή του εργοταξίου δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Η βίδα είναι βίδα κα. Κουλουμπή, δεν γνωρίζει αν έχετε ολοκληρώσει ακόμα το εργοτάξιο ώστε να πάψει να αποτελεί κίνδυνο. Και ο κόσμος χρησιμοποιεί το λαβύρινθο που φτιάξατε παρά το ότι δεν έχει ολοκληρωθεί το εργοτάξιο. Δεν είδα να υπάρχει κανένας περιορισμός ,καμία σήμανση κινδύνου, καμία προειδοποίηση ότι το εργοτάξιο είναι ακόμα υπό κατασκευή . Αν γίνει κάποιος τραυματισμός, τι ακριβώς θα επικαλεστείτε;

5) Επειδή δεν θέλω άλλο να σας εκνευρίζω, και επειδή είναι σαφές ότι δεν είστε η αρμόδια για τα θέματα ασφαλειας του εργοταξίου, παρακαλώ πολύ τον κ. Λάτσιο να προβεί στις απαραίτητες διορθωτικές ενέργειες προκειμένου να καταστεί ασφαλές το εργοτάξιο. Αν θεωρεί ότι η περίφραξη δεν χρειάζεται ΚΑΜΙΑ επιπλέον παρέμβαση και ότι είναι ασφαλής και σε συμφωνία με Σ.Α.Υ. και Φ.Α.Υ. παρακαλώ ας αναλάβει και την ευθύνη κοινοποιώντας την ασφάλεια αυτή μέσω επίσημου εγγράφου. Προχωρώ σε περαιτέρω κοινοποιήσεις. 

Σχετικά με την παιδική χαρά: σήμερα την είδα από κοντά, τις πληροφορίες στην ανάρτηση τις είχα αντλήσει από τοπικό blog το οποίο με τυμπανοκρουσίες επαινούσε την αθόρυβη και ταπεινή εγκατάσταση πιστοποιημένων παιδικών χαρών στο Δήμο Κεφαλονιάς. Μόνο που βιαστήκατε κ. Ανεξάρτητε και η παιδική χαρά Αργοστολίου δεν έχει ανοίξει ακόμα επειδή δεν έχει πιστοποιηθεί, και γύρευε πότε θα γίνει η τοποθέτηση δαπέδου κλπ. ώστε να είναι έτοιμη για παράδοση...

Σημερινές φωτογραφίες που δείχνουν ότι οι βίδες σε πολλά σημεία παραμένουν άθικτες... και κάποιοι άνοιξαν μια αυτοσχέδια είσοδο στην κάτω μεριά της πλατείας. Αυτό φοβάμαι ότι θα γίνεται συχνά, και μέχρι να επιληφθεί κάθε φορά το εργοτάξιο θα έχουμε εκτεθιμένα και αιχμηρά προφίλ λαμαρίνας. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται... 

Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησαν οι εργασίες ανάπλασης της κεντρικής πλατείας Αργοστολίου. Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι το νησί έχει πολύ πιο επιτακτικές ανάγκες από την ανάδειξη του Αργοστολίου ως μια "σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη" και μεταφέρω αυτούσια τη δήλωση του αντιδημάρχου "Θα σηκωθούν προστατευτικές λαμαρίνες και ξεκινάνε τα έργα."

Προφανώς ο αντιδήμαρχος και το τεχνικό επιτελείο του έργου με τον όρο "προστατευτική λαμαρίνα" εννοούν "λαμαρίνες προστασίας των εργαζομένων του εργοταξίου από τους διερχόμενους περιμετρικά της πλατείας πεζούς". Και εξηγώ αμέσως με μια φωτογραφία:

Η "προστατευτική" περίφραξη της πλατείας Αργοστολίου. Στους κόκκινους κύκλους επισημαίνονται τα επικίνδυνα σπειρώματα.

Έπαθα σοκ το Σάββατο 8/10 το μεσημέρι περπατώντας δίπλα στις λαμαρίνες με την οκτάχρονη κόρη μου: δεκάδες σπειρώματα των πριτσινιών (βιδών) στις ενώσεις των φύλλων προεξείχαν ΠΑΝΤΟΥ, σε όλο το ύψος της "προστατευτικής" περίφραξης. Έξω από τη Gondola ανέφερα το γεγονός στον εργάτη που τοποθετούσε εκείνη τη στιγμή έναν ορθοστάτη και με διαβεβαίωσε ότι μέχρι το πρωί θα έχουν κοπεί όλα τα προεξέχοντα σπειρώματα. Συνεχίσαμε την πορεία μας, η εικόνα ίδια - εκτεθειμένα σπειρώματα και σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή - μέχρι που έφτασα στο σημείο εισόδου στο εργοτάξιο, εκεί που η Ριζοσπαστών τερματίζει στην πλατεία. Εκεί ήταν δυο εργάτες με "πριτσιναδόρους" και τοποθετούσαν ΟΡΘΑ τα πριτσίνια με το κεφάλι προς τη μεριά των πεζών. Ρώτησα "γιατί εδώ βάζετε σωστά τα πριτσίνια και σε όλη την υπόλοιπη περίφραξη ανάποδα; Δε βλέπετε τον κίνδυνο για τους πεζούς;" Η εξήγηση που μου έδωσε ήταν ότι το συγκεκριμένο φύλλο ήταν η πόρτα του εργοταξίου και δεν γινόταν αλλιώς (!!!). Διέκρινα πίσω από τη λαμαρίνα μια κυρία, τη ρώτησα αν είναι η υπεύθυνη μηχανικός του έργου και μου απάντησε καταφατικά. Εξοργισμένη πλέον, της είπα ότι η λάθος τοποθέτηση των βιδών είναι δημόσιος κίνδυνος, από τη διαδρομή αυτή θα περνούν καθημερινά δεκάδες πεζοί ανάμεσά τους και μικρά παιδιά! Με διαβεβαίωσε και αυτή ότι μέχρι το πρωί θα έχουν κοπεί οι προεξέχουσες άκρες. Και στην ερώτηση που της έθεσα "πού θα παίζουν τα παιδιά για όσο θα διαρκέσει η ανάπλαση της πλατείας;" η κα. Κουλουμπή μού υπέδειξε την παιδική χαρά η οποία έχει προσφάτως εξοπλιστεί με νέα παιχνίδια. Δείτε την "πιστοποιημένη" σύμφωνα με τον Ανεξάρτητο νέα παιδική χαρά του Αργοστολίου.

Αναρωτιέμαι αν λήφθηκαν υπόψη οι προδιαγραφές της Υ.Α. 27934/2014 για την οργάνωση και λειτουργία παιδικών χαρών των ΟΤΑ (εδώ το ΦΕΚ): όμως δεν χρειάζεται να είναι κανείς μηχανικός για να διαπιστώσει ότι αν το παιδί του πέσει από την κούνια ή κάποιο από τα άλλα "πιστοποιημένα" παιχνίδια, η κρούση θα απορροφηθεί από το... τσιμέντο, με ό.τι αυτό συνεπάγεται (μια από τις προϋποθέσεις για την ασφαλή λειτουργία της παιδικής χαράς είναι και η συμμόρφωση με τα σχετικά πρότυπα του Ελληνικού Οργανισμού Τυποποίησης.  Ανάμεσα σε αυτά είναι και το πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 1177-1998 "Δάπεδα παιχνιδότοπων με απορροφητικότητα κρούσεων-Απαιτήσεις ασφάλειας και μέθοδοι δοκιμής")

Την άλλη μέρα - και όχι το πρωί αλλά το μεσημέρι - ακολούθησα την ίδια διαδρομή για να δω αν είχαν κοπεί τα σπειρώματα. Και διαπίστωσα ότι σε άλλα σημεία είχαν κοπεί και σε άλλα όχι, εντόπισα δε και άλλο ένα σημείο (απέναντι από την παλιά πινακίδα της Crepaland) όπου στη μάτιση των φύλλων είχαν τοποθετηθεί ορθά οι βίδες, με τις κεφαλές προς την πλευρά των πεζών.

Οι κομμένες βίδες. Κρίνετε μόνοι σας αν έχει αποκατασταθεί η ασφάλεια, και αν συνάδει η εικόνα αυτή με το ευρωπαΙκό όραμα του Δήμου.

Απέναντι από την παλιά πινακίδα της Crepaland: εδώ - ω του θαύματος! - οι βίδες έχουν τοποθετηθεί ορθά.

Φαντάζομαι ότι οι τεχνικά υπεύθυνοι του έργου θα έχουν υπόψη τους ότι το κάθε δημόσιο έργο θα πρέπει να συνοδεύεται από Σ.Α.Υ. και Φ.Α.Υ.: πρόκειται για το Σχέδιο Ασφάλειας και Υγείας και το Φάκελο Ασφάλειας και Υγείας που με βάση την Ευρωπαϊκή νομοθεσία εντάσσονται πλέον υποχρεωτικά στα συμβατικά τεύχη (Ε.Σ.Υ.) του έργου. Αλλά και πάλι, δεν χρειάζεται να είναι κανείς μηχανικός για να διαπιστώσει ότι σε ολόκληρη την περίμετρο της περίφραξης παραμονεύει ο κίνδυνος για όλους τους πεζούς και ιδιαίτερα τα παιδιά επειδή ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ότι δουλεύοντας οι εργάτες τον πριτσιναδόρο από μέσα (εντός του εργοταξίου) προς τα έξω (διαδρομή πεζών) στις ενώσεις των φύλλων (στη σύνδεση του φύλλου με τον ορθοστάτη φυσικά και θα πρέπει να εργαστούν από μέσα, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα αφού το σπείρωμα δεν προεξέχει!) τοποθετούν ΛΑΘΟΣ τα πριτσίνια και το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να προστατεύουν... τους εαυτούς τους!!!

Δείτε σε άλλο σημείο του Αργοστολίου πώς γίνεται ορθά η ένωση φύλλων λαμαρίνας για την προστασία των διερχόμενων πεζών (πρόκειται για την προστατευτική περίφραξη του παλιού κτιρίου της Αστυνομίας στην παραλία):

Ορθή τοποθέτηση: δεν προεξέχουν σπειρώματα από την πλευρά των πεζών, οι λαμαρίνες έχουν στερεωθεί με μπουλόνια και εκτεθιμένα είναι μόνο τα παξιμάδια

Φοβάμαι πως το όραμα του κ. αντιδήμαρχου για ευρωπαϊκή πόλη ξεκίνησε από τις πρώτες κιόλας μέρες στραβά: εκτός αν η κατοχή της παγκόσμιας (και όχι μόνο ευρωπαϊκής) πρωτοτυπίας του εργοταξίου που προστατεύει εργαζόμενους από πεζούς και η κατασκευή παιδικής χαράς με δάπεδο από σκυρόδεμα μπορούν να καταγραφούν ως επιτεύγματα.

Επειδή πρόκειται για σοβαρότατα λάθη από τα οποίο κινδυνεύουν οι πολίτες του Αργοστολίου - και κυρίως ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ - ζητάω ευγενικά από τις αρμόδιες αρχές να διορθωθεί το συντομότερο με αφαίρεση των "ανάποδων" πριτσινιών και τοποθέτηση εκ νέου των κατάλληλων συνδετικών στοιχείων (δείτε ενδεικτικά εδώ τεράστια ποικιλία από συνδετήρες κατάλληλους για χρήση σε στραντζαριστή λαμαρίνα). Η αφαίρεση να γίνει ΠΡΙΝ συμβεί τραυματισμός και ΠΡΙΝ σκουριάσουν οι βίδες (με όλες αυτές τις παρατυπίες που έχουν ήδη γίνει δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην ποιότητα των συνδετήρων που χρησιμοποιήθηκαν). Επιπλέον, φροντίστε άμεσα να τοποθετηθεί κατάλληλο δάπεδο στην παιδική χαρά.

Σας ενημερώνω ότι η ανάρτηση αυτή έχει κοινοποιηθεί και στο ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε., ενώ θα προβώ σε περαιτέρω κοινοποιήσεις αν δεν επιληφθείτε άμεσα του θέματος.

Με εκτίμηση,

Ασημίνα Θεοφιλάτου
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Τ.Υ. ΠΣΠΠ
Αργοστόλι, Κεφαλονιά

Εκφοβισμός: μια πρωτότυπη πρωτοβουλία αντιμετώπισης

Οι εκπαιδευτικοί της χώρας γνωρίζουν καλά ότι ο σχολικός εκφοβισμός υπάρχει σε κάθε βαθμίδα μάθησης: ρωτήστε καθηγητές και δάσκαλους στην πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, μεταδευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση και θα σας πουν ότι έχουν υπόψη τους τουλάχιστον ένα περιστατικό από προσωπική εμπειρία και δεκάδες από αφηγήσεις τρίτων και τα ΜΜΕ. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τον Βαγγέλη Γιακουμάκη: η τραγική του κατάληξη ανέδειξε στην κοινή γνώμη ένα σοβαρότατο πρόβλημα το οποίο συχνά "σκουπίζεται κάτω από το χαλί" από τους ιθύνοντες προκειμένου να προστατευτούν άτομα και υπολήψεις. Διότι πολύ συχνά τα άτομα τα οποία επιδίδονται σε εκφοβισμό έχουν "πλάτες" και πάνω σε αυτές πατάνε προκειμένου να εκδηλώσουν τα συναισθήματα μισαλλοδοξίας και υπεροψίας που τους διακατέχουν.

Ο εκφοβισμός δεν είναι όμως "πατέντα" του μαθησιακού περιβάλλοντος: υπάρχει παντού γύρω μας. Τις τελευταίες δε δεκαετίες με την έλευση των ΤΠΕ οι συμπεριφορές εκφοβισμού και παρενόχλησης γίνονται όλο και πιο συχνό φαινόμενο στο Διαδίκτυο, σε σημείο που πολλοί χρήστες να τις θεωρούν "δεδομένες" και να τις αποδέχονται, νομίζοντας ότι "δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς".

Μαθαίνουμε στα παιδιά μας και στους μαθητές μας ότι το καλύτερο όπλο είναι η γνώση. Αυτό ακριβώς σκέφτηκε και ο Σύλλογος Σχολείων Κοινότητας Βικιπαίδειας Ελλάδας και αποφάσισε να διοργανώσει πρωτοβουλία λημματογράφησης στην ελληνική Βικιπαίδεια κατά του εκφοβισμού. Στόχος της πρωτοβουλίας είναι να δημιουργηθούν ή να επεκταθούν λήμματα που σχετίζονται με τον εκφοβισμό και την παρενόχληση, καλύπτοντας όμως και αντικείμενα που υπεισέρχονται στο ίδιο φάσμα αλλά ελάχιστα έχουν αναδειχθεί ως μέρος της "κουλτούρας" φόβου και μίσους. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο "τοξικός ηγέτης": το λήμμα υπήρχε από το 2006 στην αγγλική Wikipedia, δημιουργήθηκε μόλις χτες στην ελληνική με αφορμή την πρωτοβουλία λημματογράφησης. Τα προτεινόμενα λήμματα προς δημιουργία ή μετάφραση έχουν αντληθεί από την αγγλική Wikipedia, όμως ο καθένας μας μπορεί να προτείνει κάτι που πιστεύει ότι λείπει από τη λίστα. Ακόμα καλύτερα θα ήταν να αναλάβει κάποιο λήμμα και να το δημιουργήσει, ή να το μεταφράσει από άλλη γλώσσα ή να το επεκτείνει: η Βικιπαίδεια άλλωστε είναι το μεγαλύτερο εγχείρημα ελεύθερης και ανοικτής γνώσης με χιλιάδες εθελοντές συντάκτες σε ολόκληρο τον κόσμο. Αν θέλετε να συμμετάσχετε αλλά δεν γνωρίζετε πώς, ο Σύλλογος Σχολείων Κοινότητας Βικιπαίδειας Ελλάδας μπορεί να σας κατευθύνει μέσω σεμιναρίων και online υποστήριξης: δείτε εδώ τη σελίδα του Συλλόγου στο Facebook για περισσότερες πληροφορίες.

Η λημματογράφηση κατά του εκφοβισμού θα διαρκέσει από τις 22 Αυγούστου έως και τις 5 Σεπτεμβρίου 2016. Ελπίζουμε με το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς να υπάρχουν πολλά νέα λήμματα, ώστε μαθητές και καθηγητές που θα αναζητούν πληροφορίες για θέματα εκφοβισμού που τους απασχολούν να βρίσκουν αυτό που ψάχνουν στα πρώτα αποτελέσματα της αναζήτησης μέσω της Βικιπαίδειας.

Ευχές σε όλους τους συναδέλφους και μαθητές για καλή σχολική χρονιά, με αισιοδοξία, δημιουργικότητα και επαγρύπνιση μέσα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε...

Μίνα Θεοφιλάτου
Καθηγήτρια Πληροφορικής  ΠΕ19
Αργοστόλι, Κεφαλονιά

Φεστιβαλισμοί και "Ευαισθησίες"...

Χτες βράδυ ήμουν στην εναρκτήρια βραδιά του Saristra Festival στα παλιά Βλαχάτα Σάμης... Μια καθ'όλα αξιόλογη διοργάνωση, σε ένα αλλόκοσμο, μαγικό τοπίο γεμάτο μνήμες. Εικόνες, ήχοι, δρώμενα, κόσμος κάθε ηλικίας, ζωντάνια και αισιοδοξία παντού. Ειδικά αυτή, την έχουμε ανάγκη: κάθε ψήγμα αισιοδοξίας που βρίσκουμε μπροστά μας το αρπάζουμε λαίμαργα και το αποστάζουμε, για να κρατήσει όσο περισσότερο γίνεται.

Όμως ένα μπουκαλάκι 30ml ακριβό άρωμα όσο και να το στίψεις, 11 μήνες δεν κρατάει. Επειδή θέλεις κάθε μέρα να το φοράς και να το απολαμβάνεις, ένα μήνα και πολύ θα σου βγάλει.
Και ο μήνας αυτός έχει ονοματεπώνυμο: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ. 

Τον Αύγουστο λοιπόν η Κεφαλονιά φοράει τα καλά της και δια των τοπικών της αρχόντων μοιράζει απλόχερα συναυλίες... θεατρικά... φεστιβάλ... εκδηλώσεις προσεγμένες που καλύπτουν μεγάλο φάσμα καλλιτεχνικών ρευμάτων και προτιμήσεων. Ενίοτε ο Δήμος βρίσκει την ευκαιρία να εκδηλώσει πολιτιστικές και κοινωνικές ευαισθησίες, στηρίζοντας νέους δημιουργούς και συν-διοργανώνοντας εκδηλώσεις για Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.

Σκοπός της ανάρτησης αυτής δεν είναι να σαμποτάρει και να υποσκάψει την αξία των εκδηλώσεων αυτών, ούτε να αποθαρρύνει τον κόσμο από το να τις παρακολουθήσει: κάθε άλλο! Ενημερωθείτε από τα τοπικά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, τις αφίσες και το τοπικό ραδιόφωνο, επιλέξτε αυτές που σας ταιριάζουν και καλή απόλαυση να έχετε!

Επειδή όμως οι περισσότεροι από σας ενδεχομένως να μη χρειάζεται να στίψετε το μπουκαλάκι για να βγάλετε και τους υπόλοιπους 11 μήνες του χρόνου, δυο λόγια για τα πολιτιστικά και κοινωνικά θέματα του νησιού πίσω από τη βιτρίνα του Αυγούστου:

• Καφενείο Καμπάνας, Αργοστόλι. Πολιτιστικό μνημείο του τόπου μας που ήταν επισκέψιμο και λειτουργούσε μέχρι και το Μάιο 2013, προσφέροντας παράλληλα απασχόληση σε άτομα με ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Με δημοσιεύσεις στο διεθνή τύπο για την κουζίνα του. Το έκλεισε ο Δήμος Κεφαλονιας λόγω "κακοδιαχείρισης" της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής... λίγες μέρες μετά πήγε σύσσωμη η κοινωνική και πολιτιστική αντιπροσωπεία του Δήμου στις Βρυξέλλες για την εκδήλωση "Κεφαλονιά, το νησί της Ειρήνης, της Αλληλεγγύης και του  Διαλόγου" υπό την αιγίδα του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Παραμένει προκλητικά κλειστό παρά τη διεθνή κατακραυγή. Δείτε πηγές για όλα τα παραπάνω στο σχετικό λήμμα της Wikipedia. 
• Θα μου πείτε "κακοήθειες". "Δεν υπάρχουν χρήματα στην εποχή μας για την εξυγίανση προβληματικών κοινωνικών επιχειρήσεων". Μην ανησυχείτε, σας πρόλαβε άλλος: ο αντιδήμαρχος τουρισμού και κοιν. προστασίας Ευάγγελος Κεκάτος (επικεφαλής παρεμπιπτόντως της παραπάνω αποστολής αλληλεγγύης) αυτήν ακριβώς την απάντηση έδωσε σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου. Όμως δεν μας είπε πόσο στοίχισε η "υψίστης πολιτιστικής αξίας" συναυλία της Ελένης Φουρέιρα και τα πυροτεχνήματα που τη συνόδεψαν στα εγκαίνια του Χριστουγεννιάτικου Χωριού (διότι οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν Γιάννη Αγγελάκα και Monika στα εδάφη μας, για τους ιθαγενείς που διαχειμωνεύουν είναι άλλο το ρεπορτόριο). Δεν είπε πόσο στοίχισαν τα ταξίδια του ανά την υφήλιο για να προωθήσει την Κεφαλονιά ως τουριστικό προϊόν (με αμφίβολα αποτελέσματα, δείτε εδώ για μείωση 40% στις αφίξεις κρουαζιερόπλοιων το 2016 ενώ σε διπλανά νησιά σημειώνεται αύξηση). Και κυρίως: ο αντιδήμαρχος δεν είπε πόσες "προβληματικές" επιχειρήσεις που προσέφεραν απασχόληση και κοινωνική αποδοχή σε ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού - ενώ παράλληλα αναδείκνυαν την ιστορία και τον πολιτισμό του νησιού μας - θα μπορούσαν να εξυγιανθούν με τα χρήματα που αντιστοιχούν στις ανούσιες σπατάλες του Δήμου Κεφαλονιάς. 
•  Ράμπες για ΑμΕΑ και άλλα άτομα περιορισμένης κινητικότητας κατά μήκος της Λεωφόρου Ριζοσπαστών στο Αργοστόλι. Για προσπαθήστε να κάνετε μια βόλτα στο κόσμημα της πόλης - "το δρόμο με τους φοίνικες" όπως τον αποκαλούν πολλοί - με αναπηρικό αμαξίδιο, ή με μωρό σε καροτσάκι. Θα σας πω εγώ πώς θα καταλήξετε: να κάνετε ζιγκ-ζαγκ από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο αναζητώντας την πλευρά όπου η ράμπα φτιάχτηκε και δεν έμεινε στο στάδιο της χάραξης (μια δεκαετία τώρα). Το θέμα αυτό αποτέλεσε βασικό σημείο - με φωτογραφικά ντοκουμέντα - της αναφοράς κατά του Δήμου Κεφαλονιάς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η αναφορά έληξε την 1η Ιουλίου. Η τουριστική σεζόν σε αιχμή. Οι ράμπες ΑΚΟΜΑ δεν έγιναν. Αυτό λέει πολλά τόσο για την ευαισθησία του Δήμου Κεφαλονιάς, όσο και για την αποτελεσματικότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

 Και να προσφέρω και έναν επίκαιρο παραλληλισμό: χτες βράδυ ήταν και η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Για ένα μήνα η Βραζιλία στο φως της δημοσιότητας, φορώντας τα καλά της. Τη δυστυχία που κρύβεται πίσω από τη βιτρίνα, πόσοι θα την αναλογιστούν; Πόσοι θα κάνουν κάτι για να την απαλύνουν; 

Αρκούν αυτά για έναν προκαταρκτικό προβληματισμό. Κατά τα άλλα, απόψε θα παρακολουθήσω την εκδήλωση του Υπερίωνα στο Ληξούρι. Δεν θα καταβάλω την προαιρετική είσοδο των 5 Ευρώ: λυπάμαι αλλά όπου βλέπω "σφραγίδα" Κ.Ε.ΔΗ.ΚΕ, Δήμου Κεφαλονιάς, Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και λοιπών φορέων τοπικών αρχόντων λειτουργώ αντανακλαστικά με καχυποψία*. Μη με παρεξηγήσετε. Ανταλλάσσω τη χρηματική συνεισφορά με πράξεις: μόλις καταλαγιάσουν οι αλλαλαγμοί του Αυγούστου θα χαρώ πολύ να ενώσουμε τις δυνάμεις μας οι διαχειμωνευόμενοι στο νησί για να έχουν επιτέλους οι ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού της Κεφαλονιάς την κοινωνική ένταξη και την υποδομή που αξίζουν. Και συγκεκριμένα, σε σχέση με αυτά που ανέφερα παραπάνω: 1) Καφενείο της Καμπάνας: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να δοθεί λύση 2) Ράμπες: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να κατασκευαστούν. Και έπεται και συνέχεια. Καλό Αύγουστο σε όλους.

*Το ίδιο ισχύει και για το Φεστιβάλ Σαρίστρα. Καλά η χορηγία του Lidl, την "προσπέρασα" καταλογίζοντας την πρωτοβουλία στα προγράμματα "εταιρικής κοινωνικής ευθύνης" που βλέπουμε παντού γύρω μας. Όμως ότι το Σαρίστρα είναι ΜΚΟ και συν-διοργανωτής είναι η Περιφέρεια και η ΚΕΔΗΚΕ το διαπίστωσα μετά, και επαγρυπνώ. Απλά αυτό.

Ευχαριστώ το Διευθυντή της Αστυνομίας Κεφαλονιάς και τους απλούς πολίτες για την συμπαράστασή τους

Λίγη ώρα μετά τη δημοσίευση της προηγούμενης ανάρτησής μου στον τοπικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Kefaloniapress, έλαβα τηλεφώνημα από τον Διευθυντή της Αστυνομίας Κεφαλονιάς: είχε ενημερωθεί για το περιστατικό ο κ. Διευθυντής, αναζήτησε το τηλέφωνό μου και με πήρε προκειμένου να μου ζητήσει συγγνώμη εκ μέρους της Υπηρεσίας του. Αφού μου εξήγησε λεπτομέρειες που δεν ήξερα σχετικά με τον αστυνομικό που αρνήθηκε να ταυτοποιηθεί και που με απείλησε με αυτόφορο και μπορώ πλέον να δεχτώ ότι ήταν απλώς μια κακή στιγμή, με περίσσια ανθρωπιά και ταπεινότητα άκουσε τη δική μου εκδοχή των γεγονότων, επιβεβαίωσε ότι είχα κάθε δίκιο να ζητήσω ταυτοποίηση και δεσμεύτηκε ότι θα γίνει σύσταση στα αστυνομικά όργανα να επιδεικνύουν κατανόηση και συμπαράσταση σε μελλοντικά περιστατικά σαν αυτό της αδελφής μου. Επιπλέον, μου είπε ότι θα ενημερώσει την Υπηρεσία για την ιδιαιτερότητα της περίπτωσης στο σπίτι μου ώστε να μην υποστώ μελλοντικά την ίδια φθορά αν ξαναγίνει καταγγελία από τον γείτονα για τον ίδιο λόγο. Τόνισε ότι είμαστε πάνω απ'όλα άνθρωποι, όλοι έχουμε οικογένειες και πρέπει να δείχνουμε ιδιαίτερη ευαισθησία σε τέτοια τραγικά περιστατικά. Την επόμενη ημέρα - σήμερα δηλαδή - με ξαναπήρε τηλέφωνο προκειμένου να βεβαιωθεί πως ήμουν καλά, με την ευκαιρία συζητήσαμε λίγο περισσότερο τις λεπτομέρειες των τραγικών συμβάντων και των επακόλουθων συμπεριφορών ατόμων του στενού οικογενειακού της κύκλου (πυρήνας της οικογένειας ήταν και θα είναι πάντα μητέρα-πατέρας-παιδιά, ό,τι κι αν έχει μεσολαβήσει στην υγεία ενός ή περισσότερων μελών του δομικού αυτού λίθου της κοινωνίας). Του εξήγησα ότι ένα φάρμακο που της χορηγήθηκε για άλλο λόγο πριν 3 μήνες, την "ξύπνησε" και της βελτίωσε κατά πολύ την αντίληψη των γεγονότων που συμβαίνουν γύρω της. Όμως το πρόβλημα είναι ότι δεν υπήρχε η υποδομή για να εκμεταλλευτούμε προς όφελος της ψυχικής της κατάστασης την υπέροχη αυτή αναλαμπή: μετά από λίγες μέρες άρχισε να ζητά επίμονα τον άντρα της και τα παιδιά της και φυσικά εγώ και η ευρύτερη οικογένειά της δεν μπορούμε να αναπληρώσουμε αυτό το τεράστιο κενό... η συνειδητοποίηση ότι ο άντρας της την έχει απορρίψει και συνεπώς τα παιδιά της δεν μπορούν να βρίσκονται κοντά της είναι αυτά που οδήγησαν την αδελφή μου στην τωρινή έξαρση στη συμπεριφορά της. Του είπα ότι έχω μετανιώσει που έδωσα τη συγκατάθεσή μου στη χορήγηση του φαρμάκου: αν είναι να υποφέρει τόσο με την εγρήγορση, ας έμενε καλύτερα σε καταστολή. Εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά της κοπέλας που είδε στη φωτογραφία της ανάρτησης και του είπα ότι ναι: αυτη ήταν η εικόνα της αδελφής μου, της Θεοδώρας ή "Ντόρις" (επειδή μεγαλώσαμε στην Αμερική) και του είπα ότι εκεί κοντά στην Αστυνομία υπάρχει ο φιλοζωικός σύλλογος "Ντόρις" που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της αγάπης της αδελφής μου για κάθε ζωντανό πλάσμα. Μου ευχήθηκε καλό κουράγιο στη συνέχεια του έργου μου και ένα "θαύμα" για την αδελφή μου, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό την πεποίθηση (που ασπάζομαι και εγώ) ότι "η ελπίδα πεθαίνει τελευταία".

Σχετικά με τα σχόλια των αναγνωστών στη χτεσινή δημοσίευση: έχετε όλοι απόλυτο δίκιο. Δεν θέλω να επεκταθώ περαιτέρω στην παρούσα ανάρτηση, απλά να σας ευχαριστήσω τόσο για τα σχόλια του άρθρου όσο και στις αναρτήσεις μου στο Facebook, το οποίο διατηρώ στο όνομα της αδελφής μου ως έναν ελάχιστο τρόπο να κρατώ τη σπουδαία της προσωπικότητα "ζωντανή". "Κάθε εμπόδιο για καλό" λέει ο λαός, και σ'αυτή την περιπέτεια αυτό κρατάω: μέσα από τα πρόσφατα δραματικά συμβάντα με έχουν προσεγγισει πλήθος φίλων και γνωστών, προσφέροντας την αμέριστη συμπαράστασή τους και ρωτώντας "τι μπορούν να κάνουν για να την βοηθήσουν". Σας ευχαριστώ όλους από τα βάθη της καρδιάς μου. Επειδή όμως είμαι ακόμα "μουδιασμένη" από την ταχύτητα με την οποία εξελίχτηκαν τα γεγονότα, σας ζητώ λίγο χρόνο και κατανόηση και όταν επανέρθω θα έχω έτοιμο ένα "σχέδιο δράσης" το οποίο θα προσφέρει χαρά και κοινωνική αποδοχή σε πολλά άτομα και όχι μόνο στην αδελφή μου. Για να πάρετε μια ιδέα, δείτε το έργο μου στο Κέντρο Ημέρας Ψυχικής Υγείας Αργοστολίου εδώ. Κάτι παρόμοιο σχεδιάζω, που θα αγκαλιάζει ακόμα περισσότερους ανθρώπους...

Όσο για εκείνους που με χλευάζουν, με κατακρίνουν και ψάχνουν πάντα μια αρνητική λεπτομέρεια για να μου τη "χτυπήσουν", ένα πράγμα μόνο: είδα πρόσφατα στο Facebook ένα απόφθεγμα που με εκφράζει απόλυτα. Επειδή δεν θυμάμαι ακριβώς τα λόγια, αναπαράγω εδώ την ουσία και κλείνω με αυτό:

"Συνεχίστε να μου πετάτε πέτρες. Μ'αυτές θα φτιάξω πύργους και παλάτια".

Μίνα Θεοφιλάτου
Αργοστόλι, Κεφαλονιά

Ζητώ εξηγήσεις σχετικά με εικαζόμενους αστυνομικούς που αποβιβάστηκαν από εικαζόμενο αστυνομικό όχημα

Σήμερα ώρα περίπου 16:15 χτύπησαν το κουδούνι του σπιτιού μου στην οδό Γερουλάνου 12 στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς δυο άτομα που φορούσαν στολή αστυνομικού και οι οποίοι είχαν μόλις αποβιβαστεί από όχημα που έφερε διακριτικά της ελληνικής αστυνομίας. Ζήτησαν να μάθουν γιατί ακούγονται φωνές στο σπίτι γιατί είχαν διαμαρτυρία από γείτονα. Εγώ ζήτησα να μάθω ποιος ήταν ο γείτονας, μου είπαν και σε λίγο εμφανίστηκε και ο γείτονας με το γιο του. Ταραγμένοι ήμασταν όλοι.

Είχε προηγηθεί και το Σάββατο 23/7 μεσημέρι επίσκεψη από δυο άλλους αστυνομικούς για τον ίδιο λόγο: την πρώτη φορά ήταν ειρηνικότατη η συζήτηση μαζί τους γιατί παρά την ταραχή μου είχαν την υπομονή να με ανεχτούν και να ακούσουν την τραγική ιστορία του σπιτιού. Οι φωνές ακούγονται από την αδελφή μου Θεοδώρα Θεοφιλάτου 48 ετών, πτυχιούχο της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών και της Σχολής Φωτογραφίας ICP Manhattan New York. Η αδελφή μου πάσχει από ανοξική εγκεφαλοπάθεια κατόπιν «επιπλοκών» (εκκρεμεί για πολλά χρόνια δικαστική υπόθεση για ιατρικό λάθος, εξ’ ου και τα εισαγωγικά) στη γέννα του δεύτερου παιδιού της το 2005. Στη συμπτωματολογία της πάθησης περιλαμβάνεται η απώλεια μνήμης λόγω βλάβης στους δυο ιππόκαμπους, γνωσιακά ελλείμματα λόγω βλάβης στο μετωπιαίο λοβό και διαταραχή συμπεριφοράς. Τα συμπτώματα αυτά ελέγχονται με φάρμακα, ενώ όταν είναι σε έξαρση – όπως τώρα – ούτε τα φάρμακα καταφέρνουν να την ηρεμήσουν. 

Η Θεοδώρα Θεοφιλάτου, ΠΡΙΝ το τραγικό συμβάν που άλλαξε για πάντα τη ζωή της

Οι αστυνομικοί της 23/7 συνέστησαν να προσέχουμε και να κλείνουμε τις πόρτες και τα παράθυρα ώστε να μην ακούγονται οι φωνές της και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Δεν είναι όμως πάντα εφικτό κάτι τέτοιο και ενίοτε θα βγει στην αυλή και θα φωνάξει, στην περίπτωση αυτή τη φέρνουμε πάλι μέσα και κλειδώνουμε την πόρτα. Η γειτονιά είναι πυκνοκατοικημένη και αναγνωρίζω ότι έχουν ΚΑΘΕ ΔΙΚΙΟ όταν διαμαρτύρονται οι γείτονες, πόσω μάλλον όταν έχουν και οι ίδιοι προβλήματα υγείας. Στο πλαίσιο της ανθρωπιάς όμως, και από τη στιγμή που γνωρίζουν πολύ καλά τι εξαιρετικός άνθρωπος ήταν η αδελφή μου πριν τη βλάβη και ότι ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ για την τραγικότατη κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί, βασιζόμασταν στην υπομονή και την κατανόηση που θα έδειχνε ένας ευαίσθητος άνθρωπος στην περίπτωση αυτή.

Μπορώ να δεχτώ ότι η ευαισθησία και η ανθρωπιά έχουν τα όριά τους. Αυτό όμως που δεν μπορώ να δεχτώ – και ζητώ εξηγήσεις από τους αρμόδιους φορείς – είναι το εξής:

ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΤΑΝ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΖΗΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΗ;  

Και εξηγώ: είναι άλλο πράγμα η ταραχή και η κουβέντα που είπα και που μπορεί να παρερμηνεύτηκε από τον αστυνομικό ως «κατάρα»: για να είμαι συγκεκριμένη, του είπα «Είναι να μην τύχει στη γυναίκα σου – στην αδελφή σου – στη μάνα σου - αυτό που έτυχε στην αδελφή μου», αυτός το πήρε στραβά και μου είπε «άντε από δω!». Το καταλαβαίνω και το προσπερνώ. Και είναι άλλο πράγμα να αρνηθεί να μου αποδείξει ότι είναι όντως αστυνομικός, επιδεικνύοντας απλά την ταυτότητά που θεωρώ αυτονόητο ότι οφείλει να φέρει μαζί του εν ώρα υπηρεσίας. Το εν λόγω άτομο – γιατί επαναλαμβάνω δεν έχω κανένα απολύτως τεκμήριο για να πιστέψω ότι ήταν αστυνομικός - αρνήθηκε να μου δείξει ταυτότητα και αρνήθηκε να μου πει το ονοματεπώνυμό του. Με παρέπεμψε στο διοικητή του. Και η συνέχεια έχει ως εξής:

Παίρνω τηλέφωνο το 100 και αναφέρω το περιστατικό. Ο αξιωματικός βάρδιας – δεν ξέρω το όνομά του διότι ΚΑΙ αυτός αρνήθηκε να μου το κοινοποιήσει – συνέστησε να πάω αύριο το πρωί στην Αστυνομία προκειμένου να υποβάλω αίτηση ώστε να μου κοινοποιηθούν τα στοιχεία των δυο αστυνομικών που ήταν εκείνη τη στιγμή έξω από το σπίτι μου. Για τον εν λόγω κύριο δεν μπορώ να αμφισβητήσω την ιδιότητά του, αφού θεωρώ ότι αστυνομικοί απαντούν στον τηλεφωνικό αριθμό «100». Όμως με γνώμονα την κοινή λογική, όπως ο αστυνομικός έχει κάθε δικαίωμα να αρνηθεί την εικαζόμενο ονοματεπώνυμο και την εικαζόμενη ιδιότητά μου μέχρι να του επιδείξω ταυτοποιητικό έγγραφο με φωτογραφία, και με βάση τις στοιχειώδεις γνώσεις μου περί Συνταγματικής νομιμότητας και δικαιωμάτων των πολιτών, αρνούμαι να πιστέψω ότι τα δυο άτομα που ήλθαν στην πόρτα μου ενδεδυμένοι ως αστυνομικοί και οι οποίοι αποβιβάστηκαν από όχημα με  διακριτικά της ελληνικής αστυνομίας ήταν όντως όργανα της αστυνομικής υπηρεσίας της εκτελεστικής εξουσίας του κράτους.

Το θέμα είναι σοβαρότατο και δεν πρόκειται να εγκαταλείψω την προσπάθειά μου να λάβω επίσημη ενημέρωση. Αν όντως ισχύουν αυτά που μου είπαν τα αστυνομικά όργανα και ο αξιωματικός βάρδιας της υπηρεσίας, ειλικρινά χάνω κάθε εμπιστοσύνη στο κράτος αυτό. Αν πάλι βρεθώ στο αυτόφορω – όπως με απείλησε ο ενδεδυμένος με αστυνομική περιβολή κύριος - ας είναι. Φυσικά και δεν φοβάμαι, είδε την τραγικά άδικη κατάσταση την οποία ζω στο σπίτι μου, το τελευταίο πράγμα που θα φοβηθώ είναι αυτό.

Το παρόν κοινοποιείται στα τοπικά ΜΜΕ και σε email της αστυνομίας Κεφαλονιάς. Παρακαλώ για τις ενέργειες των αρμοδίων προκειμένου να δοθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις. Όσο για το θέμα της αδελφής μου και την ενόχληση που προκαλεί στη γειτονιά, είμαι πρόθυμη να ακούσω οποιαδήποτε αξιοπρεπή και ανθρώπινη λύση έχουν να προτείνουν.

Μετά τιμής,

Ασημίνα Θεοφιλάτου

Ηλεκτρολόγος Μηχ/κός & Τ.Υ. ΠΣΠΠ

Καθηγήτρια Πληροφορικής Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης

Αργοστόλι, Κεφαλονιά

Τα λοιπα στοιχεία ταυτότητάς μου στη διάθεση φυσικά των αρμόδιων φορέων.