Η παγίδα των "γαμάτων"

Την ανάρτηση αυτή την οφείλω σε πολύ αγαπημένο πρόσωπο που "μου άνοιξε τα μάτια" σε μια παγίδα που εκτυλίχθηκε πρόσφατα με αφορμή την ημέρα Gay Pride. Είχα σκοπό να γράψω στο Facebook αλλά επειδή θα έβγαινε "σεντόνι" προτίμησα να μοιραστώ τις σκέψεις μου εδώ, και όποιος ενδιαφέρεται και έχει την υπομονή τις διαβάζει.

Κυκλοφόρησε με αφορμή το Gay Pride μια παλιά συνέντευξη του κ. Σιμαρδάνη στην οποία δήλωνε  πως ο ίδιος δεν νιώθει την ανάγκη να υπερασπιστεί την σεξουαλική του ταυτότητα δηλώνοντας περήφανος για αυτή. Σε πρώτη ανάγνωση, πολύ καλά κάνει! Αξιοπρεπέστατος, ζει τη ζωή του, χαίρεται για τις επιλογές του, δεν νιώθει διαφορετικός ή καταπιεσμένος ή στιγματισμένος από αυτές. Σωστά;

Έτσι την πάτησα κι εγώ... "μα πόσο σωστός! Και τι ανάγκη τις έχουμε εκείνες τις "μέρες της γυναίκας, του παιδιού, του πρόσφυγα κ.ο.κ".... κάθε μέρα είναι η μέρα για όλους!!!"

ΣΕ ΕΝΑΝ ΙΔΑΝΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ, ΝΑΙ. Σ'ΑΥΤΟΝ ΕΔΩ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ, ΟΧΙ.

Πάμε τώρα σε μια άλλη "μέρα": την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών η οποία δεν πολυακούγεται, αλλά γιορτάζεται τέλος πάντων κάθε χρόνο στις 5 Οκτωβρίου. Ακολουθεί ένας μονόλογός μου, σε μια υποθετική συνέντευξη που θα μου έπαιρνε κάποιος με αφορμή τη μέρα εκείνη:

"Εγώ από το 2007 και μετά έχω κάνει εργασίες με τους μαθητές μου που έχουν παρουσιαστεί σε Πανεπιστήμια και Συνέδρια σε όλο τον κόσμο. Το 2007 παρουσιάσαμε στο ΙΤΕ/ΕΙΧΗΜΥΘ στην Πανεπιστημιούπολη Πατρών. Το  2010, τη χρονιά που ξεκίνησε η κρίση δηλαδή, ήμασταν το μοναδικό σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που παρουσίαζε εργασία σε εθνικό συνέδριο για τις ΑΠΕ* υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το 2011 η αφίσα μου για το έργο του σχολείου μας στη Βικιπαίδεια πήρα το πρώτο βραβείο σε Ευρωπαϊκό Συνέδριο καθηγητών STEM** στις Βρυξέλλες. Τον ίδιο χρόνο παρουσίασα Wikipedia workshop σε συνέδριο εκπαιδευτικών στην Πράγα. Δεκέμβρη του 2011 προσκλήθηκα σε φεστιβάλ STEM στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και παρουσίασα με τους μαθητές μου εργασία για τις ανοιχτές τεχνολογίες στην εκπαίδευση. Το 2012 έγραψα 3 άρθρα για την εσπερινή εκπαίδευση σε τοπικά και ευρωπαϊκά μέσα και πήρα το εθνικό βραβείο δημοσιογραφίας για  το "Ευρωπαϊκό Έτος Ενεργούς Γήρανσης και Αλληλεγγύης μεταξύ των Γενεών" σε τελετή στο Μουσείο Μπενάκη. Το 2014 πήραμε το 3ο βραβείο σε μαθητικό συνέδριο με το βίντεο που φτιάξαμε με θέμα τη σχέση Σωματιδιακής Φυσικής και Φιλοσοφίας. Το 2015 πήγα υπότροφος σε συνέδριο στο Μεξικό σε αναγνώριση της δουλειάς που έχω κάνει ως εκπαιδευτικός στα εγχειρήματα Wikimedia και για τον ίδιο λόγο βρέθηκα στην Ιταλία το 2016 και πάλι με υποτροφία. Σε λιγότερο από ένα μήνα θα παρουσιάσω τη δουλειά μας σε συνέδριο στο Εδιμβούργο...."

(όλα αλήθεια είναι. Αναζητήστε το προφίλ μου στο LinkedIn για να μη βάζω συνδέσμους σε κάθε πρόταση).


Αν με ρωτούσαν όμως ποιες ήταν οι συνθήκες που με βοήθησαν στο να τα καταφέρω όλα αυτά και ήμουν ειλικρινής με τον εαυτό μου και τους άλλους, θα συνέχιζα ως εξής:


Έτυχε να μεγαλώσω στη "μέκκα" του δυτικού κόσμου οπότε η ευχέρεια σε δυο γλώσσες ήταν κάτι για το οποίο δεν αγωνίστηκα: ήρθε φυσικά και αναπόφευκτα και με βοήθησε αφάνταστα στη διεθνή μου πορεία. Είμαι πληροφορικός σε μικρή σχολική μονάδα που σημαίνει α) η προετοιμασία μαθήματος για τμήματα 10 κατά μέσο όρο μαθητών είναι πολύ πιο εύκολη διαδικασία και παίρνει λιγότερο χρόνο, όπως και β) η διόρθωση γραπτών στο μάθημα της πληροφορικής είναι επίσης πολύ πιο γρήγορη από τη διόρθωση π.χ. μιας έκθεσης, διαδικασία που έχω ακούσει από φίλους ότι μπορεί να διαρκέσει και μια ώρα. Άρα ένας φιλόλογος σε μεγάλο σχολείο με τμήματα "τριαντάρια" έχει πολύ περισσότερη δουλειά να κάνει στο σπίτι και αν είναι ευσυνείδητος και εργατικός πιθανότατα δεν θα του περισσέψει χρόνος για εργασίες και συνέδρια. Το δε ωράριό μου στο Εσπερινό σχολείο είναι 6-9:15 το βράδυ, κατά πολύ μικρότερο από το ωράριο του ημερήσιου. Μένω σε μικρή επαρχιακή πόλη όπου οι αποστάσεις είναι μικρές και το σχολείο όπου εργάζομαι απέχει 5 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι μου, άρα δεν χάνω χρόνο και ενέργεια (και χρήμα εντέλει) σε μετακινήσεις όπως οι περισσότεροι συνάδελφοί μου. 

Έχω το δικαίωμα να προβάλλω τον εαυτό μου λέγοντας "Να, ορίστε όλοι εσείς που φωνάζετε για την κρίση και για τον αντίκτυπό της στην εκπαίδευση, δείτε τι κατάφερα εγώ όλα αυτά τα χρόνια που εσείς κλαίγεστε";;;.

Κατηγορηματικά ΟΧΙ.


Οι "γαμάτοι" των γκέι... οι "γαμάτοι" εκπαιδευτικοί... οι "γαμάτοι" γενικώς καλά κάνουν και είναι γαμάτοι, αλλά όταν μιλάνε δημόσια ας έχουν στην άκρη του μυαλού τους ότι ίσως και άθελά τους στήνουν παγίδες που βολεύουν μια χαρά το σύστημα και ενισχύουν το πανταχού παρόν φαινόμενο του κανιβαλισμού (σε επόμενη ανάρτηση αυτό). Για να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι πατάνε πάνω σε σίγουρο έδαφος το οποίο στρώθηκε από αγώνες, αιματηρούς συχνά, των προγενέστερών τους: εδώ μπορείτε να διαβάσετε μια πολύ καλή τοποθέτηση που ενστερνίζομαι απόλυτα. 

Και το ηθικό δίδαγμα: Ζήστε γαμάτα! Αλλά μην ξεχνάτε ότι κάποιοι πριν από σας γαμήθηκαν για να είστε εσείς γαμάτοι...

*ΑΠΕ = Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας
**STEM = Science Technology Engineering Mathematics, τουτέστιν Φυσικές Επιστήμες - Τεχνολογία - Επιστήμη Μηχανικού - Μαθηματικά