"Ε, και τι έγινε; Σιγά μην θέλει να περάσει κανένα καροτσάκι όσο θα κάνω εγώ τη δουλειά μου. Όλοι το κάνουν! Εγώ τι φταίω;" απαντάς;
ΦΤΑΙΣ. Για μια τεράστια και εντελώς περιττή ταλαιπωρία ενός ανθρώπου που δεν είναι καν σε καροτσάκι. Και θα εξηγήσω αμέσως τώρα τι προκάλεσες, και χωρίς καμία εκδικητικότητα... θα σε παρακαλέσω απλά ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ!!!! Ούτε εσύ, ούτε ΚΑΝΕΝΑΣ από εσάς που νομίζετε ότι "έλα μωρέ, σιγά, δεν τρέχει τίποτα"!!!
Το συμβάν
Πέμπτη 19/4/2018, δυο το μεσημέρι, σε μια οποιαδήποτε ελληνική πόλη. Μια παρέα τριών ατόμων βρίσκεται σε εκδρομή στην πόλη, και προσπαθεί να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο για να επισκεφτεί το μουσείο. Κανείς από τους τρεις δεν είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο: και οι τρεις περπατούν "σχεδόν" φυσιολογικά. Λέω "σχεδόν", γιατί οι δυο από τους τρεις έχουν ελαφρές κινητικές αναπηρίες, ενώ ο ένας από τους τρεις έχει και μεγάλο βαθμό μυωπίας.
Φτάνουν στη ράμπα. Μπροστά στη ράμπα είναι παρκαρισμένο παράνομα το αυτοκίνητό σου. Το πρώτο άτομο εντοπίζει εγκαίρως τον κίνδυνο και κάνει αριστερά για να αποφύγει τη ράμπα, ώστε να περάσει στη συνέχεια απέναντι περνώντας ανάμεσα σε αυτό και τον κάδο αποριμμάτων*.
 |
| Το σημείο του ατυχήματος: μια πολύ κοινή εικόνα σε κάθε ελληνική πόλη... |
Το δεύτερο άτομο - αυτό με τη μυωπία - δεν αντιλαμβάνεται εγκαίρως τον κίνδυνο και στην προσπάθειά του μετά να παρακάμψει τη ράμπα, σκοντάφτει και πέφτει έχοντας "γυρίσει" το πόδι του. ΕΥΤΥΧΩΣ ήμουν δίπλα και πρόλαβα να πιάσω το κεφάλι του πριν σκάσει στο τσιμέντο, και έτσι αποφύγαμε τα χειρότερα.
Η πόλη σου για καλή μας τύχη έχει και ευγενικούς και ευαίσθητους πολίτες, οι οποίοι προσέτρεξαν αμέσως να βοηθήσουν. Σηκώσαμε τον τραυματία και τον μεταφέραμε στα πλησιέστερα σκαλοπάτια. Από το τηλέφωνό του καλεί ο συμπολίτης σου το 166 και προσφέρεται να μείνει μαζί μας μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. Τον ευχαριστήσαμε και του είπαμε ότι είμαστε εντάξει, θα τα καταφέρουμε. Μέσα σε 10 λεπτά έχει φτάσει το ασθενοφόρο και μας μεταφέρει στο γενικό νοσοκομείο της πόλης σου... εκεί που δουλεύεις παρεμπιπτόντως: το γνωρίζω επειδή πριν φύγουμε από τον τόπο του συμβάντος φρόντισα να φωτογραφίσω το παρμπρίζ του αυτοκινήτου σου**.
Στο νοσοκομείο μάς αντιμετώπισαν με ευγένεια και αμεσότητα. Ο ορθοπαιδικός μάς έδωσε παραπεμπτικό για το ακτινολογικό. Η ακτινογραφία έδειξε "αμφισφύριο κάταγμα", και ο ορθοπαιδικός μάς ενημέρωσε ότι κανονικά θέλει χειρουργείο! Μπορείς να φανταστείς την ταραχή μας. Ο γιατρός κατάλαβε τη δύσκολη θέση μας - τρία άτομα σε ξένη πόλη, αντιμέτωποι με ένα τόσο δύσκολο ενδεχόμενο - και μας πρότεινε να πάμε στην αίθουσα γύψου για να επιχειρήσει ανάταξη του κατάγματος. Οδυνηρή διαδικασία για τον άνθρωπό μας, αφού έγινε χωρίς αναισθησία... όμως η ακτινογραφία μετά την ανάταξη έδειξε ότι το κάταγμα είχε μπει σε καλή θέση, και με το πόδι στο γύψο, και παυσίπονα - αποφόρτιση, θα γινόταν καλά σε ενάμιση μήνα. Φεύγοντας, πήραμε ενημερωτικό σημείωμα για να κατατοπιστούν οι γιατροί της Κεφαλονιάς που θα αναλάμβαναν στη συνέχεια την παρακολούθηση του τραυματία μας.
 |
| Περιμένοντας να μεταφερθούμε ξανά στο ακτινολογικό, για να δούμε αν πέτυχε η ανάταξη. |
Επιστρέψαμε με ταξί στο ξενοδοχείο μας στο κέντρο της πόλης, και οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου μάς βοήθησαν να ανεβάσουμε τον άνθρωπό μας στα σκαλιά της εισόδου, να ανεβούμε με το ασανσέρ στον πρώτο όροφο και να τον μεταφέρουμε στο δωμάτιό του στο τέρμα του διαδρόμου. Ευτυχώς η αγορά ήταν ανοιχτή το απόγευμα, οπότε μπορέσαμε να προμηθευτούμε πατερίτσες. Την επόμενη μέρα έπρεπε να επιστρέψουμε στην Κεφαλονιά. Φαντάζεσαι την ταλαιπωρία να μπαίνουμε σε ταξί, λεωφορείο***, ξανά ταξί, πλοίο, ξανά λεωφορείο και ξανά ταξί με άτομο που είχε το πόδι του σε γύψο και δεν επιτρεπόταν να το πατήσει καθόλου. Φαντάζεσαι επίσης τη στεναχώρια όλων μας, που αντί να επιστρέφουμε ανανεωμένοι και ξεκούραστοι από το ταξίδι μας, είχαμε υποστεί μιαν εντελώς περιττή ταλαιπωρία, με "μέλλον" μπροστά της. Χώρια τα περιττά έξοδα για ταξί, πατερίτσες, φάρμακα κ.ο.κ.
Πες μου λοιπόν, οδηγέ που πάρκαρες παράνομα στη διάβαση αναπήρων, και που προκάλεσες εν αγνοία σου ατύχημα σε έναν άνθρωπο (τον οποίον από ειρωνεία της τύχης μπορεί και να συνάντησες μετά στον χώρο της εργασίας σου!)... αν είχες τη δυνατότητα να γυρίσεις πίσω το χρόνο, θα πάρκαρες ξανά στην ίδια θέση;;; Είμαι βέβαιη πως η απάντησή σου είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ.
Εμείς δεν θέλουμε τίποτα από σένα! Ούτε την τροχαία καλέσαμε - όπως μας παρότρυναν κάποιοι περαστικοί - ούτε έχουμε κανένα συναίσθημα εκδικητικότητας απέναντί σου. Ένα μόνο πράγμα ζητάμε από σένα, καθώς και από κάθε οδηγό που απερίσκεπτα, και εντέλει αναίσθητα, μπλοκάρει με το αυτοκίνητό του ράμπες για άτομα με κινητικά προβλήματα. Και θα το γράψω με ΤΕΡΑΣΤΙΑ κεφαλαία, bold και υπογράμμιση για να μην το ξεχάσεις ποτέ:
ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΡΚΑΡΕΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΜΠΡΟΣΤΆ ΣΕ ΡΑΜΠΑ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΕΙ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΑΣ. ΔΕΣΜΕΥΣΟΥ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ.
Αν μη τι άλλο, μην ξεχνάς ότι την επόμενη φορά μπορεί να βρεθεί ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ στη θέση του δικού μας...
Φιλικά και ανθρώπινα,
Μίνα Θεοφιλάτου
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Η.Υ. / Καθηγήτρια Πληροφορικής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Αργοστόλι, Κεφαλονιά
*δεν είμαστε υποχρεωμένοι οι πεζοί να κάνουμε πατέντες για να βρούμε εναλλακτική διαδρομή από ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΤΕΡΗΣΕΣ. Κανονικά θα έπρεπε ΕΠΙΤΟΠΟΥ να καλέσουμε την τροχαία και να απαιτήσουμε την αντιμετώπιση εκ μέρους τους της παγίδας που μας έστησες...
**και την πινακίδα σου: δεν θα την χρησιμοποιήσω για κανέναν άλλο λόγο παρά για να σε βρω και να σου στείλω την ανάρτηση αυτή, με την ελπίδα πως θα καταλάβεις το λάθος σου και ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ, επειδή δεν θα θελήσεις να υποβληθεί ξανά συνάνθρωπός σου σε περιττή ταλαιπωρία εξαιτίας της απερισκεψίας σου.
***δες εδώ τις φωτογραφίες των δυο - ναι, όχι μια αλλά ΔΥΟ πλατφόρμες για τη διευκόλυνση των ατόμων με κινητικά προβλήματα - στο ΚΤΕΛ της πόλης σου. Όμως καμία από τις δυο δεν λειτουργεί, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να κατέβει ο άνθρωπός μας όλα αυτά τα σκαλιά χοροπηδώντας στο ένα πόδι. Σαν ελάχιστο δείγμα κατανόησης και συμπαράστασης στο συνάνθρωπο, μπορείς να διαμαρτυρηθείς στους υπεύθυνους του ΚΤΕΛ της πόλης σου ώστε να επισπεύσουν την επισκευή του ενός τουλάχιστον από τα δυο συστήματα εξυπηρέτησης ΑμΕΑ με κινητικά προβλήματα. Εμείς πλέον είμαστε μακριά: σε σένα επαφίεται η μέριμνα για να μην ξαναταλαιπωρηθεί άτομο με κινητικά προβλήματα στο ΚΤΕΛ της πόλης σου! Και όταν λέω "εσένα", εννοώ όλους εσάς που χρησιμοποιείτε το ΚΤΕΛ της πόλης: όπως έχω ξαναγράψει σε αυτή την ανάρτηση, ακόμα κι αν δεν σας απασχολεί η κοινωνική ευαισθησία... σκεφτείτε απλά ότι την επόμενη φορά μπορεί να είναι δικός σας άνθρωπος εκείνος που θα αναγκαστεί να κάνει "πατέντες" για να φτάσει στο λεωφορείο του! Δεν είναι εξοργιστικό να υπάρχει η υποδομή, αλλά να μη λειτουργεί;;;
